Η τελευταία εβδομάδα του χρόνου παραμένει πάντα η αγαπημένη μου. Μετά τα Χριστούγεννα, η ενεργειακή μου συχνότητα έχει συντονιστεί στα κύματα της αγάπης και νοιώθω γεμάτη από την πορεία ζωής μέχρι σήμερα.

Έχω συμφιλιωθεί με το παρελθόν, με τη σειρά των γεγονότων που με έφεραν εδώ, με την ευρύτερη οικογένειά μου που με στηρίζει σε κάθε επιλογή.

Η νέα χρονιά είναι μπροστά, γεμάτη προσδοκία, όνειρα, όμορφες στιγμές ζωής, έτσι θέλω να τη βλέπω.

Κλείνω όσες περισσότερες εκκρεμότητες μπορώ. Βάζω σε τάξη το σπίτι, προετοιμάζω την κουζίνα για το αγαπημένο μου ρεβεγιόν. Ετοιμάζω το ρόδι του ποδαρικού, βάζω τα κρασιά στο ψυγείο, ζωγραφίζω το νέο έτος στη φετινή βασιλόπιτα, αφήνω τα παιδιά να πουν “Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά” όσες φορές κτυπήσουν το κουδούνι.

Αυτό το ρεβεγιόν είναι επίσημο για μένα, ακόμα κι αν οι καλεσμένοι μου είναι μόνο η οικογένειά μου.

Διαλέγω τους πρωταγωνιστές της φετινής παράστασης από τα αντικείμενα που έχω και στήνω ένα σκηνικό που με κάνει να νοιώθω πως έχω τα πάντα. Αποχαιρετώ τον παλιό χρόνο και υποδέχομαι τον καινούργιο, με ευγνωμοσύνη για την αφθονία που μου έχει δοθεί -σε όποιον βαθμό κι αν είναι αυτή κάθε χρόνο.

Αυτό το ρεβεγιόν είναι επίσημο για μένα, γιατί έχω ραντεβού με τον μυστηριώδη και γοητευτικό καινούργιο χρόνο, ο οποίος με το που θα ‘ρθει θα με γεμίσει ευχές, φιλιά και αγκαλιές, γιατί γιορτάζω!
Χρόνια μου πολλά και Χρόνια σας πολλά, με υγεία και αγάπη!

Τις προτάσεις ελληνικών κρασιών σ’αυτό το μενού κάνει ο Αλέξανδρος Σακκάς, γνώστης και λάτρης του κρασιού.