Για μένα τα Χριστούγεννα είναι άσπρο και κόκκινο. Λευκό της προσφοράς, κόκκινο της αγάπης. Άσπρο τραπεζομάντηλο, κόκκινα λουλούδια. Άσπρη μαρέγκα, κατακόκκινα ρόδια. Λευκό τυρί με κόκκινες πιπεριές και κατακόκκινο ποτό καλωσορίσματος.

Ενδιάμεσα, τα αγαπημένα μας φαγητά ντυμένα αλλιώς. Με τους χυμούς και τα αρώματα των εσπεριδοειδών, με ένταση από μπαχαρικά που ζεσταίνουν τη γεύση, με τη γλύκα του μελιού και του πετιμεζιού, με κάστανα και ξερά φρούτα και καρπούς της αφθονίας.

Η γέμιση στο τραπέζι μου μεταμορφώνεται σε terrine, σερβίρεται σε φέτες και οι καλεσμένοι μου μένουν άφωνοι στην πρώτη μπουκιά.

Η γαλοπούλα μαρινάρεται σε “μπάνιο” απίστευτων μυρωδικών για μια νύχτα, ψήνεται γεμισμένη με πορτοκάλια και μανταρίνια και μοσχοβολά αρώματα και φρεσκάδα. Σερβίρεται τεμαχισμένη, γλασαρισμένη με έξτρα gravy.

Οι πατάτες, ήδη βρασμένες, ροδίζουν στο φούρνο περιχυμένες με πορτοκάλι και πετιμέζι. Τα καροτάκια, γλασαρισμένα και τραγανά, ταιριάζουν τόσο πολύ με το κίμινο και το λεμόνι. Τα λαχανάκια περιχύνονται με βούτυρο, bacon και γλυκό κρασί και ανακατεύονται με μαλακά κάστανα.

Η πάβλοβα, για μένα, είναι το πιο ελαφρύ και “διαιτητικό” γλυκό. Στολισμένη με το ρόδι, ολοκληρώνει ένα γεύμα γιορτής και απόλαυσης.

Καλωσορίζω τους καλεσμένους στο σαλόνι, όπου σερβίρω το ποτό και έχω ένα πιάτο έτοιμο με μπουκίτσες, για να προετοιμάσω την όρεξη. Στο τραπέζι, σερβίρω πρώτο πιάτο, κύριο πιάτο και επιδόρπιο. Για τον καφέ μετακομίζουμε πάλι στο σαλόνι, παρέα με τις γκράπες και τα σοκολατάκια.

Τις προτάσεις των κρασιών κάνει ο Αλέξανδρος Σακκάς, ένας φίλος που γνωρίζει καλά το κρασί και ζει μαζί του μια ιστορία αγάπης χρόνια τώρα!