Η πίτα με τα φρέσκα κρεμμυδόφυλλα ήταν η πρώτη πίτα που μου ετοίμασε η Ελένη Σιάφη, πρόεδρος της Αδελφότητας Αγίας Παρασκευής, η οποία με κάλεσε να καταγράψω την γαστρονομία του χωριού. Ήταν Ιούνιος και το μποστάνι, που είχαν φυτέψει με τον σύζυγό της Γιώργο, ήταν καταπράσινο. Τον πιο μεγάλο χώρο τον έπιαναν τα κρεμμύδια, τα πράσα και οι φασολιές. Σκέφτηκα πως αντίστοιχη θα ήταν και η θέση τους στην κουζίνα. Φασόλια με ρύζι ήταν το πρώτο φαγητό που γεύτηκα και ήταν το κυριακάτικο φαγητό τους.
Μα γιατί φρέσκα κρεμμυδόφυλλα;
Σαν παιδί της πόλης αναρωτήθηκα γιατί να κάνουμε πίτα με τσιμπητά κρεμμυδόφυλλα και να μην πάρουμε δυό ματσάκια από τον μανάβη. Δεν είχα βρεθεί ποτέ στο κύκλο καλλιέργειας των κρεμμυδιών. Δεν ήξερα πως η σοφή χρήση δίνει και υλικό για μαγείρεμα και κάνει παράλληλα καλό στο μεγάλωμα του βολβού.
Ο στόχος κάθε μποστανιού στο χωριό είναι να καλλιεργήσει στη σύντομη διάρκεια του καλοκαιριού τα κρεμμύδια για το χειμώνα. Δεν θυσιάζεις κανένα βολβό πριν φτάσει σε πλήρη ανάπτυξη για να βάλεις στρογγυλά κρεμμυδάκια στο Στιφάδο.

Ο κύκλος του κρεμμυδιού
Τα μικρά κοκκάρια φυτεύονται στο χώμα τον Απρίλιο. Όσο ψηλώνουν τον πράσινο βλαστό τους, ξεπηδούν συνεχώς νέα βλαστάρια εσωτερικά. Τα εξωτερικά φύλλα ανοίγουν και σταδιακά στεγνώνουν και ξεραίνονται. Θα το έχετε παρατηρήσει και στα πράσινα κρεμμυδάκια του μανάβη αυτό. Αυτά τα εξωτερικά φύλλα τα μαζεύουν τσιμπητά πριν ξεραθούν, ένα ένα, γύρω γύρω από κάθε βλαστό, για κάθε ανάγκη μαγειρέματος του σπιτιού μέχρι να μαζέψουν τη σοδειά, τον Αύγουστο. Γι’ αυτό φτιάχνουν μόνο τα καλοκαίρια αυτήν την πίτα με φρέσκα κρεμμυδόφυλλα.
Στο τέλος, αυτοί οι ψηλοί βλαστοί έχουν παραδώσει όλα τα θρεπτικά στοιχεία που μάζεψαν από τον ήλιο, τον αέρα, τη βροχή και το χώμα στο βολβό της ρίζας και γέρνουν αποκαμωμένοι στο χώμα. Όταν ξεραθούν εντελώς είναι η ώρα να ξεθάψουν τους βολβούς από το χώμα και να τους πλέξουν πλεξούδες που θα στεγνώσουν και θα πάρουν θέση στο κατώι. Τα κρεμμύδια που δεν είναι ατόφια για να αποθηκευτούν αλλά έχουν χτυπηθεί με την τσάπα τα χρησιμοποιούν στο Στιφάδο ή στους Κεφτέδες με κρεμμύδια στο φούρνο.

Ξανθό χρώμα στο πάνω φύλλο της πίτας – το μυστικό
Ανοίξαμε τα φύλλα στην κουζίνα της Ελένης. Έφτιαξε 3πλό φύλλο στον πάτο -“μελάκια” τα λένε αυτά τα φύλλα γιατί ενώνονται με λάδι και ανοίγουν πολύ εύκολα. Έστρωσε την πίτα με ψημένα φύλλα, μοιράζοντας ραντιστή τη γέμιση και βάζοντας ελαιόλαδο. Όταν έφτασε στο σκέπασμα έβαλε καλαμποκέλαιο μαζί με ελαιόλαδο στα πάνω φύλλα. “Γιατί το κάνεις αυτό;” τη ρώτησα και μου απάντησε “Περίμενε και θα δεις!”. Βλέπετε κι εσείς το αποτέλεσμα.
Το ελαιόλαδο δίνει σκούρο χρώμα στο φύλλο. Αν θέλετε ξανθό χρώμα στο φύλλο, το μυστικό είναι να βάλετε μισό μισό, ελαιόλαδο με σπορέλαιο.