Αυτά τα καλέσματα τα λατρεύω! Όταν τα σπίτια βάζουν τα καλά τους και ανοίγουν τις πόρτες σε ανθρώπους.
Όταν στήνονται τραπέζια μακριά στη μέση της σάλας για να καθήσουν 40 άτομα και να μοιραστούν ένα τραπέζι γεμάτο ομορφιά, γεύση, χαμόγελα, τσουγκρίσματα των ποτηριών, ευχές και μοιράσματα.
Στον Πύργο Πετρέζα πήγα πρώτη φορά, στρίβοντας από τη Λεωφ.Μαραθώνος στο Πικέρμι προς τα Σπάτα. Οδηγούσα ανάμεσα σε κτήματα με αμπέλια και ελιές, στα Μεσόγεια και σκεφτόμουν πόσο ήθελα να βρεθώ εδώ ένα καλοκαιρινό πρωϊνό, με τη μυρωδιά του στεγνού χώματος, τη νωχελική ζέστη και την μουσική των τζιτζικιών. Μια συναυλία των αισθήσεων θα ήταν, μέχρι να φτάσω στο Μαρκόπουλο.
Ο Πύργος Πετρέζα στεκόταν στα δεξιά. Πέρασα την πύλη. Πέτρινα, πλακόστρωτα, φυτεμένα, σκιερά. Με υποδέχθηκαν με ένα ποτό καλωσορίσματος και με άφησαν για λίγο να μαγευτώ από την ομορφιά του χώρου. Και μέσα, και έξω είναι ονειρεμένα!
Οι τρεις αδελφές που φροντίζουν, μετά τον μπαμπά τους, τον Πύργο είναι η Ακριβή, η Δήμητρα και η Σοφία. Μας μίλησαν για τα 60στρέμματα αμπέλια που έχουν γύρω από τον Πύργο, για τα κρασιά που βγάζουν με δική τους ετικέτα και για την απόφασή τους να έχουν δικό τους chef στον Πύργο Πετρέζα, ώστε κάθε εκδήλωση που αναλαμβάνουν να είναι ξεχωριστή σε σχεδιασμό, σε γεύση και αισθητική.
Ο chef, Μιλτιάδης Κιούκας, έχει αναλάβει την κουζίνα του Πύργου κι εμείς, αυτό το ζεστό Οκτωβριάτικο μεσημέρι, είχαμε την χαρά και απολαύσουμε ένα δικό του μενού, συνοδευμένο από τα δύο κρασιά του Πύργου. Παλαμάκια!
Απολαύστε τις φωτογραφίες και πάρτε ιδέες από τη σύνθεση του μενού και το καταπληκτικό art de la table. Αν αυτό ήταν μια πρώτη γεύση διοργάνωσης, αισθητικής και κουζίνας, τότε σκεφτείτε σοβαρά την επιλογή του Πύργου Πετρέζα για την επόμενη σημαντική οικογενειακή ή επαγγελματική εκδήλωση.