Σήμερα ξεκίνησε η νέα χρονιά για τα πανεπιστήμια, τουλάχιστον σε όσα βρίσκονται εκτός καταλήψεων. Το πρόγραμμα εξαμήνου της κόρης μου είναι πολύ απαιτητικό, με πολύ πρωινά μαθήματα και πολύωρη παραμονή κάθε μέρα στη σχολή της. Ήταν η ώρα να στείλω προμήθειες.
Η κουζίνα της εξοπλίστηκε για τον χειμώνα με τα απαραίτητα υλικά και ο καταψύκτης γέμισε με έτοιμο φαγητό. Να ‘ναι καλά οι άνθρωποι της STS που χαμογελάνε όταν τους δίνω την βαριά κούτα για τα Γιάννενα και την παραδίδουν στο παιδί μου στην πάνω πόρτα, όχι στην εξώπορτα.
Αυτή τη φορά οργανωθήκαμε καλύτερα και έβαλε και η γιαγιά της στην κούτα, τα αγαπημένα της σουτζουκάκια, χυλοπίτες και τραγανά μουστοκούλουρα. Εγώ ετοίμασα 2 κιλά κιμά με τη βασική συνταγή και τον έκανα παστίτσιο (σε ατομικά αλουμινένια ταψάκια), σάλτσα κιμά σε βάζα (αποστειρωμένη, διατηρείται στο ψυγείο) και ήθελα να κάνω κιμαδοπιτάκια για να παίρνει μαζί της για σνακ (χειμώνας στα Γιάννενα=κρύο+βροχή).
Σκέφτηκα να κάνω κυπριακές κούπες -γιατί έχουν ζύμη με πληγούρι και είναι πολύ χορταστικές – αλλά ήθελα να αποφύγω το τηγάνισμα. Έψαξα στο ίντερνετ και βρήκα πως με την ίδια ζύμη κάνουν οβάλ μυτερά μπουρέκια ή τελείως στρογγυλά, σαν κεφτεδάκια ή κάνουν πίτα! Αυτή η πίτα με εντυπωσίασε γιατί είναι το παίνεμα κάθε μαγείρισσας της Ανατολής. Φροντίζουν τη διαφορετικότητα των υλικών, των γεύσεων αλλά και το στόλισμα της ζύμης με σχέδια.
Η βασική μου απορία ήταν πως θα ενωθεί σε ζύμη το σπυρωτό πληγούρι. Στην αυθεντική συνταγή χρησιμοποιούν κιμά περασμένο 3-4 φορές από τη μηχανή, σαν πάστα, που ενώνει το πληγούρι σε ζύμη και αρωματίζουν με μπαχαρικά. Αυτή είναι η ζύμη και σαν γέμιση, κυρίως, χρησιμοποιούν κιμά σωταρισμένο με μπόλικο φρέσκο δυόσμο.
Στις κυπριακές κούπες δεν βάζουν κιμά στη ζύμη και ακολούθησα αυτή την πρακτική. Φούσκωσα το πληγούρι, έβρασα ένα μικρό κρεμμύδι και μια μικρή πατάτα και τα έβαλα στο μίξερ με τα μαχαίρια, να αλεστεί. Δοκίμασα να κάνω κούπες αλλά είχαν δουλίτσα στο πλάσιμο και δεν είχα χρόνο αρκετό. Εκανα μερικές και τις έψησα στο φούρνο, 30′ στους 200 βαθμούς αέρα. Εγιναν εξαιρετικές! Αν κάνετε κυπριακές κούπες ψήστε τις στο φούρνο.
Πήρα ένα αλουμινένιο ταψάκι 23εκ και ενθουσιασμένη αρχισα να στρώνω την πρωτότυπη πίτα μου! Το μόνο που πρόσεχα ήταν να πιέσω καλά να μην έχει κενά το υλικό. Το μισό πληγούρι κάτω, γέμιση, το υπόλοιπο πληγούρι επάνω. Με βρεγμένα χέρια ίσιωσα την επιφάνεια και άρχισα να χαράζω τα σχέδια στη ζύμη. Ήταν πολύ απλό και πολύ εντυπωσιακό. Διάλεξα το σχέδιο του σταχιού αλλά ό,τι θελήσετε θα αποτυπωθεί.
Όσο ψηνόταν ψήλωνε γιατί φούσκωνε το πληγούρι. Βγήκε μια κουκλίτσα, έτοιμη να κλέψει όλα τα βλέμματα και τις καρδιές σε τραπέζι. Τα κομμάτια κοβόντουσαν μια χαρά. Συγκρατήθηκα γιατί ήταν όλα της Άννας. Περιμένω ανυπόμονα να φτιάξω μια για άμεση κατανάλωση, φυσικά χωρίς κιμά. Είναι ιδανική πίτα για leftovers.
Προτάσεις για τη γέμιση
Μέχρι σήμερα ήξερα πως πίτα κάνουμε με φύλλο (όποιου είδους) ή με χυλό (καλαμποκιού συνήθως). Χάρηκα πολύ που πρόσθεσα στο τετράδιό μας πίτα με πληγούρι.
Πολύ νόστιμη, πολύ εντυπωσιακή, πολύ χορταστική, πολύ υγιεινή!
© header photo by: Γεώργιος Δέτσης