Η ανηθοσαλάτα γίνεται με δύο βασικά υλικά, εκτός από τον άνηθο φυσικά: μια ήπια σε γεύση, μέτρια σε σκληρότητα φέτα και στραγγιστό γιαούρτι.
Η φέτα πρέπει να είναι ήπια, γιατί ο άνηθος έχει πολύ ντελικάτο άρωμα και εύκολα μπορεί να εξουδετερωθεί από μια δυνατή φέτα.
Η αναλογία που θα σας δώσω ικανοποιεί τη δική μου γεύση, όμως μπορείτε εύκολα να την τροποποιήσετε σε πιο “τυρένια” ή πιο “γιαουρτένια”.
Το χρώμα, όπως μου αρέσει να την φτιάχνω, γίνεται ανοικτό πράσινο, ανοιξιάτικο. Για να γίνει πράσινη, ξεκινάω αλέθοντας τον άνηθο στο λάδι και προσθέτω μετά εναλλάξ γιαούρτι – φέτα λίγο λίγο.
Την έχω δοκιμάσει και αλλιώς, κάνοντας, πρώτα, κρέμα τη φέτα με το γιαούρτι και προσθέτοντας εκτός μπλέντερ τον ψιλοκομμένο άνηθο. Έτσι γίνεται άσπρη κρέμα με πράσινα φυλλαράκια.
Όταν την βγάλετε από το μπλέντερ θα είναι ρευστή. Αφήστε την σε δοχείο στο ψυγείο και θα σφίξει.
Η ανηθοσαλάτα είναι ιδανική συνοδός στα κόκκινα αυγά. Προγραμματίστε την για το δείπνο του Μεγάλου Σαββάτου.
Ετοιμάστε την πιατέλα με τα λαχανικά και τα ψωμάκια πριν φύγετε για την εκκλησία, πάνω στο στρωμένο τραπέζι. Σερβίρετε την ανηθοσαλάτα στο μπολάκι της και αφήστε τη στο ψυγείο, να σας περιμένει να γυρίσετε.
Όταν έρθετε, βάλτε να ζεστάνετε τη μαγειρίτσα με συκωτάκια ή τη μαγειρίτσα με μανιτάρια, βγάλτε το μπολ της ανηθοσαλάτας από το ψυγείο και ακουμπήστε το στην έτοιμη πιατέλα. Μέχρι να έρθει το κύριο πιάτο, όλοι θα τρώνε το ορεκτικό και τα κόκκινα αυγά τους. Αν και εκτός από τη μαγειρίτσα, λατρεύω να ετοιμάζω μερικά παϊδάκια στη γάστρα και να μένουν έτοιμα να μας περιμένουν να γυρίσουμε από την εκκλησία, ακόμα ζεστά στο φούρνο.
© header photo by: Γεώργιος Δέτσης