Name: Εύκολο κεμπάπ στο τηγάνι - με πετιμέζι ροδιού
Prep time: 20 min
Cook time: 25 min
Total time: 45 min
Ingredients: 500 γρ. µοσχαρίσιος κιµάς από ελιά, περασµένος 2 φορές από τη µηχανή; 1 κρεµµύδι, τριμμένο στον τρίφτη, με τα υγρά του; ½ κουταλιά γλυκού αλάτι; 1 κουταλιά γλυκού µαύρο πιπέρι; 1 κουταλιά σούπας πετιµέζι ροδιού; 1 κουταλιά σούπας ελαιόλαδο Περιχύνουμε στο τέλος :; 1 κουταλιά σούπας πετιμέζι ροδιού; 1 κουταλιά σούπας ελαιόλαδο; 1 κουταλιά σούπας νερό; 2 κουταλιές σούπας ελαιόλαδο; 400 γρ. ντοµάτα, σε κύβους; 1 κουταλιά γλυκού ζάχαρη; 1 κουταλιά γλυκου αλάτι; 2 κόκκοι µπαχαριού, κοπανισµένοι; 1 κουταλιά σούπας πετιμέζι ροδιού; 4 πίτες για σουβλάκι; 4 κουταλιές σούπας µαϊντανό, ψιλοκοµµένο; µπούκοβο ή σουμάκ; 1 κρεµµύδι, σε φέτες; γιαούρτι αλατισμένο

Jump to Recipe Print

Κεμπάπ στο τηγάνι, για να λύσετε το θέμα του ψησίματος και να γίνει απλή η διαδικασία! Δύο είναι τα μυστικά που κάνουν ζουμερά κεμπάπ.

Το πρώτο μυστικό

Ο κιμάς θέλει λίπος, να τον ποτίσει όσο ψήνεται και να τον κρατήσει αφράτο. Το λίπος θέλει ψήσιμο στη σχάρα – όχι στο ταψί, όχι στο τηγάνι.

Ήξερα πως ο αρνίσιος κιμάς κάνει καλά κεμπάπ, όχι μόνο γιατί έχει το λιπάκι του αλλά γιατί το λίπος του αρνιού είναι το πιο νόστιμο σε σχέση με το λίπος του χοιρινού ή του μοσχαριού. Γι’αυτό λατρεύουμε τα παϊδάκια, εξάλλου.

Η Πόλη μου φανέρωσε άλλη μια ιδιαίτερη προσθήκη στα τούρκικα κεμπάπ: προσθέτουν ψιλοκομμένο λίπος από την ουρά των προβάτων, το οποίο δίνει απίστευτη γλύκα στο κεμπάπ!

Αν αποκλείσουμε την προσθήκη λιπαρού κρέτος στο κεμπάπ, μένουμε με την επιλογή του άπαχου μασχαρίσιου κρέατος και προσπαθούμε να το κάνουμε νόστιμο, ζουμερό και τρυφερό. Σας έχω δώσει την συνταγή στο “Γιαουρτλού κεμπάπ-το ζουμερό“.

Το δεύτερο μυστικό

Όποιο κρέας μπαίνει στη φωτιά σφίγγει και σπρώχνει προς τα έξω τους χυμούς του. Όταν βγαίνει από τη φωτιά είναι σαν στιμμένο σφουγγάρι που διψά να ρουφήξει νερό, όσο χαλαρώνει.

Το μυστικό λοιπόν είναι να δώσεις υγρασία στο ψημένο κρέας και να το αφήσεις λίγα λεπτά να την ρουφήξει.

Αυτή η παρατήρηση με οδήγησε να γράψω το άρθρο “Μπιφτέκια φούρνου με πατάτες-αφράτα, νόστιμα και ζουμερά“. Και αυτό εφαρμόζω στην σημερινή συνταγή. Θα ποτίσω το κεμπάπ, μετά το ψήσιμο, με πετιμέζι ροδιού, αραιωμένο με νερό & φρέσκο λάδι. Πετιμέζι βάζω και μέσα στον κιμά, για τη γεύση του.

το πετιμέζι ροδιού

Το πετιμέζι ροδιού είναι ένα εξαιρετικό προϊόν συμπύκνωσης του χυμού του ροδιού, χωρίς ζάχαρη. Η γεύση του είναι ξινούτσικη και το χρώμα του βαθύ ρουμπινί. Δίνει χρώμα στον κιμά, κάνει πιο σκούρο κεμπάπ, καραμελλώνει στο τηγάνι και δίνει τέλεια βάση για σάλτσα, όταν προσθέσουμε στο τέλος το υγρό.

Μπορείτε να το αντικαταστήσετε με πετιμέζι χαρουπιού (χαρουπόμελο) ή πετιμέζι σταφυλιού με λίγο ξύδι βαλσαμικό ή με πελτέ κόκκινης πιπεριάς ή με πελτέ τομάτας.

Αυτό που με ενθουσίασε, σ’αυτήν εδώ την συνταγή είναι πως μπορείς να κάνεις ενιαίο κεμπάπ στο τηγάνι και να το κόψεις με την σπάτουλα σε λωρίδες. Ετσι ψήσεις κεμπάπ για 1 ή για 2 άτομα, πολύ εύκολα!

Έχω στο νου μου τους φοιτητές αλλά και όσους θέλουν να χαρούν με μικρή παρέα μια οικονομική λιχουδιά. Το έτοιμο πετιμέζι ροδιού δεν είναι οικονομικό. Όμως μπορείτε να στίψετε ένα ρόδι και να συμπυκνώσετε σιγά σιγά το χυμό του. Τόσο θα χρειαστείτε για την παρακάτω αναλογία υλικών.

Τα πετιμέζια

Τα πετιμέζια τα λατρεύω σαν παρασκευή και στις εφαρμογές τους. Μπορεί να έχουμε μάθει μόνο το πετιμέζι σταφυλιού και με τη λέξη πετιμέζι όλη η Ελλάδα να εννοεί το ίδιο πράγμα, τη συμπύκνωση του μούστου, όμως ο κόσμος των πετιμεζιών είναι ευρύτατος και περιγράφει μια τεχνική συμπύκνωσης χωρίς ζάχαρη του χυμού των φρούτων.

Το δεύτερο βασικό πετιμέζι που έχουμε στην Ελλάδα και θεωρείται χρυσάφι για την Κύπρο είναι το χαρουπόμελο. Κακώς ονομάζεται “μέλι” γιατί αυτό παραπέμπει σε προϊόν μέλισσας. Θα πρέπει να το μετονομάσουμε σε πετιμέζι χαρουπιού.

Το τρίτο και τελευταίο γνωστό πετιμέζι στην Ελλάδα είναι το πετιμέζι ροδιού, το οποίο θεωρείται ασύμφορο να παρασκευασθεί γιατί θέλουμε πολύ χυμό -που βγαίνει δύσκολα από το φρούτο- για να φτιάξουμε μικρή ποσότητα πετιμεζιού. Όμως είναι σκέτο ρουμπίνι και ταιριάζει τόσο μα τόσο πολύ με τις σάλτσες ντομάτας! Ο καλύτερος μεζές που έφαγα στην Πόλη ήταν τα κεφτεδάκια πληγουριού σε σάλτσα ντομάτας με πετιμέζι ροδιού.