Κάθε φορά που τελειώνει η εποχή ενός φρούτου, ψάχνω εναλλακτικούς τρόπους για να παρατείνω την παρουσία του στο τραπέζι μας. Η φραουλάδα είναι ένας από αυτούς. Σιρόπι που διατηρεί και ενισχύει το άρωμα και το χρώμα του φρέσκου φρούτου και δίνει ανάσες δροσιάς στις ζέστες του καλοκαιριού.
Οι φράουλες, οι μαγιάτικες, μοσχοβολούν άνοιξη. Είναι γλυκές, αρωματικές, με μεστή γεύση. Δεν φτιάχνω τίποτα για το κελάρι μου με φράουλες, πριν έρθει ο Μάϊος. Είναι και πιο φθηνές γιατί έχουν αρχίσει να εμφανίζονται τα βερύκοκα στην αγορά.
Φέτος έφτιαξα μερικά βαζάκια μαρμελάδα φράουλα, κατέψυξα ολόκληρες φραουλίτσες για τα καλοκαιρινά κοκτέϊλς, αλλά και για να κάνω σάλτσα, παγωτό, γρανίτα φράουλα, smoothies ή φρέσκο λικέρ φράουλας. Κατέψυξα και φετούλες φράουλας για να τις χρησιμοποιώ για παγάκια! Γλυκό φράουλα δεν συνηθίζω να φτιάχνω. Βυσσινάδα όμως φτιάχνω κάθε χρόνο και την αγαπάμε πολύ στο σπίτι, όπως και τη σπιτική λεμονάδα. Γιατί να μην φτιάξω και φραουλάδα;;;
Πήρα τη βασική συνταγή της βυσσινάδας και ξεκίνησα. Με 1 κιλό φράουλες και 1 κιλό ζάχαρη πήρα στο τέλος 850ml σιρόπι. Έκοψα τις φράουλες στα 4, να αφήσουν γρήγορα το χυμό τους.
Τις φράουλες δεν με ενδιέφερε να τις κάνω κάτι. Είχαν χάσει το ενδιαφέρον τους, νομίζω πως καταναλώθηκαν σαν μαρμελάδα στο ψωμί. Το σιρόπι, όμως είχε ένα ρουμπινί, τριανταφυλλί χρώμα, όνειρο.
Σερβίρισα στον εαυτό μου το ποτήρι της δοκιμής! Έβαλα παγάκια, σιρόπι, νερό, δοκίμασα την αραίωση να είναι σωστή για μένα, πρόσθεσα και μια φετούλα-παγάκι φράουλα και έκλεισα τα μάτια! Δροσιά, δροσιά, άρωμα, γεύση.
© header photo by: Γεώργιος Δέτσης
