Ο παππούς μου στην Ελευσίνα, έφτιαχνε μελιτζανάκι τουρσί, το οποίο έχω δοκιμάσει να φτιάξω, αλλά μου είχε φανεί πιο ζόρικο απ’ ότι φαίνεται για να πετύχει. Η μαμά μου (η κόρη του) έφτιαχνε πιπεριές τουρσί γεμιστές με λάχανο και γεύσεις πιο οικείες (καρότο, σέλινο, σκόρδο, μαϊντανό) κι αυτό το τουρσάκι συνεχίζω να φτιάχνω πολύ εύκολα.
Ετοιμάζω την πρώτη δόση τον Οκτώβριο, όταν κυκλοφορούν στη λαϊκή, πιπεριές μεγάλες μακρόστενες (όχι μικρές κέρατο) είτε πράσινες είτε κοκκινίζουν, αλλά έχουν σάρκα, που δέχεται τη επεξεργασία του βρασίματος και παραμένει τραγανή ακόμα και μετά τη μακρά παραμονή στο λαδόξυδο.
Τώρα φτιάχνω τη δεύτερη δόση, για συνοδεία στα νηστίσιμα και στα όσπρια κυρίως. Παρότι τουρσί, έχει λίγο αλάτι, μόνο στη γέμιση. Συντηρείται από το ξύδι και το λάδι. Δοκιμάστε ανεπιφύλακτα. Δεν μπορείτε να το κάνετε λάθος. Είναι φοβερά αρωματικό, τραγανό, ανοίγει την όρεξη, είναι τέλειος μεζές για το τσίπουρο.
Το λαδόξυδο μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε στις σαλάτες. Σκέφτεστε καλύτερο dressing στη σαλάτα μαυρομάτικα από αυτό;
Η συνταγή, τελειοποιημένη από τους ειδικούς -αυτή είναι Εδεσσιώτικη παραλαγή, γιατί έχει λάχανο-, είναι από το βιβλίο “Τα καλύτερα της ελληνικής κουζίνας -Έτσι κι αλλιώς-“, Σ.Καφίρη & Δ.Μπληζιώτης, αλλά με τις δικές μου παραλλαγές.
Η διασκέδαση ξεκινά από μια βόλτα στη λαϊκή. Αναζητείστε μακρόστενες πιπεριές, με όσο γίνεται ίσιο σχήμα (για να βολέψει το γέμισμα) και σαρκώδεις. Αγοράστε 2κιλά. Μετά βρείτε ένα άσπρο, τρυφερό, γλυκό λάχανο, ωραία καρότα, σκόρδο (ακόμα και φρέσκο είναι μια χαρά), σέλινο μπόλικο, τρυφερό μαϊντανό και μια καυτερή πιπεριά (αν σας αρέσουν τα καυτερά).
Αυτά είναι τα υλικά. Σπίτι τώρα, για να ετοιμάσουμε το τουρσάκι.