Στα φετινά γενέθλιά μου, αποφάσισα ξαφνικά να στήσω ένα μικρό απογευματινό μπουφέ σε ένα καφέ της γειτονιάς μου. Μαζευτήκαμε γύρω του φίλοι και δοκιμάσαμε νέες συνταγές που είχα στο πρόγραμμα να μαγειρέψω. Το ονόμασα TasteFULL tasting coffee party.
Το κεντρικό θέμα ήταν ψωμί και τυρί με κάτι παραπάνω. Αυτό το γλυκό ψωμί με μπαχαρικά, μισό κεφαλάκι λαδοτύρι Μυτηλίνης, κεφαλάκια κυδωνόπαστου, ένα βάζο πικάντικης μαρμελάδας καυτερής πιπεριάς. Δίπλα φετούλες από σαλάμι σοκολάτας με πιπερόριζα κονφί και δύο νέα μπισκότα: μπισκότα καφέ και πιπεριού και μπισκότα σοκολάτας με σμέουρα (raspberries).
Κόστος υλικών 20 ευρώ και 6 ώρες χρόνος δημιουργίας όλων, εκτός κυδωνόπαστου και μαρμελάδας.
Μην φοβάστε να ενωθείτε με τους φίλους σας, γιατί δεν έχετε χρήματα να πληρώσετε τα πάντα. Οι περισσότεροι δυσκολευόμαστε οικονομικά. Ζητείστε να καλύψει ο καθένας την κατανάλωσή του κι εσείς δημιουργείστε τη χαρά του φαγητού και της προσφοράς. Όλοι θα βγείτε χαρούμενοι από ένα τέτοιο μοίρασμα.
Τη συνταγή γι’αυτό το ψωμί βρήκα στο περιοδικό Cook’s Country, στο τεύχος Lost recipes. Είναι παραδοσιακή συνταγή για Swedish coffee bread, πολύ κοντινή στη συνταγή των δικών μας τσουρεκιών. Για τους Σουηδούς είναι χριστουγεννιάτικο ψωμί και το στολίζουν είτε σε πλεξούδα είτε σε κεντητή κουλούρα. Τρώγεται ζεστό και μοσχοβολά κάρδαμο και κανέλα. Στο ψυγείο σφίγγει αλλά μόλις το φρυγανίσετε στην τοστιέρα γίνεται τρυφερό και έχει πιο ήπια τα αρώματα των μπαχαρικών.
Το κάρδαμο ή καρδάμωμο είναι αγαπημένο μπαχαρικό στη δική μου κουζίνα. Γνωρίζω πως υπάρχουν τρία είδη: το πράσινο, που είναι το αρωματικότερο και πωλείται στα μπαχαράδικα, το άσπρο που πωλείται συσκευασμένο στο σούπερ μάρκετ και είναι αδιάφορο και το μαύρο, που είναι πολύ μεγάλο, όχι τόσο αρωματικό και είναι βασικό συστατικό στο μίγμα μπαχαρικών garam masala.
Το πράσινο είναι για μένα το καλύτερο και το αγοράζω μέσα στις φουσκίτσες του, όχι καθαρισμένο, για να κρατά περισσότερο καιρό το άρωμά του. Όταν το χρειάζομαι, σπάω μια μια τις φουσκίτσες, ελευθερώνω τα 5-6 μαύρα σποράκια, τα κοπανάω στο γουδί και τα χρησιμοποιώ στη συνταγή. Τα φλούδια δεν τα πετάω. Τα προσθέτω σε ένα βάζο με ελληνικό καφέ και τα αφήνω να ποτίσουν με το άρωμά τους τον καφέ μου.
Αν μπλέκεστε με το όνομα, να σας πω πως υπάρχει και φρέσκος κάρδαμος (garden cress, πιπεράτος σαν τη μουστάρδα, πωλείται σε ματσάκια στη λαϊκή, παρέα με τον φρέσκο κόλιανδρο αυτήν την εποχή). Ο φρέσκος κάρδαμος δεν έχει καμμία απολύτως σχέση με το μπαχαρικό. Ενώ ο φρέσκος και ο ξερός κόλιανδρος (τα μπαλάκια) προέρχονται από το ίδιο φυτό.
Αν δεν έχετε κάρδαμο, μπορείτε να βάλετε όποιο μπαχαρικό αγαπάτε πιο πολύ. Μπορείτε να το προσθέσετε στο ζεστό γάλα, να αφήσει τα αρώματά του και να το σουρώσετε αν δεν θέλετε να βλέπετε μαύρα στίγματα στο ψωμί.
Σκεφτείτε τι γεύση θα δώσει στο ψωμί σας ο γλυκάνισος; ο κόλιανδρος; η γλυκόριζα; το ξύλο κανέλας με μερικά γαρύφαλα; Σκεφτείτε πόσο όμορφο θα γίνει το ψωμί με παπαρουνόσπορο; ή με κλωστίτσες κρόκου; ή με κουρκουμά;
Κι αν δεν σας συγκινούν όλα αυτά, σκεφτείτε τα παραδοσιακά ελληνικά αρώματα: μαστίχα, μαχλέπι. Ακόμα κι αν επαναλαμβάνομαι, σκεφτείτε και τα ξύσματα των εσπεριδοειδών (λεμόνι, πορτοκάλι, νεράτζι, περγαμόντο, κιτρολέμονο) ωμά ή κονφί.
© header photo by: Γεώργιος Δέτσης




