Γλυσίνα γλυκό κουταλιού; τρώγονται τα άνθη της; διατηρείται η θεϊκή ευωδιά τους; και οι πενήντα αποχρώσεις του λιλά φυλακίζονται στο βαζάκι; τι γεύση έχει η γλυσίνα;
Γλυσίνα γλυκό κουταλιού και σερμπέτι!
Αυτά ρώτησα κι εγώ τον εαυτό μου όταν είδα στην Τουρκία (Mor Salkım) να κάνουν ρετσέλι με τα λουλούδια της γλυσίνας και σερμπέτι. Tο ίδιο κάνουν και στη Γαλλία (Glycine) και μάλιστα σε δικές τους παρασκευές, όπως τα beignets (τηγανίτες).
Το ρετσέλι (γλυκό κουταλιού) και το σερμπέτι είναι πολύ εντυπωσιακά σε χρώμα και χρήση, για τα δικά μας ελληνικά γευστικά ερεθίσματα. Το σερμπέτι δεν το έχω κάνει ακόμα, όμως με το γλυκό κουταλιού της γλυσίνας στόλισα ένα απλό μουχαλεμπί, μια λευκή κρέμα με γάλα κι έκανε τον καλύτερο καμβά για να φανούν οι πενήντα αποχρώσεις του βιολετί και του ροζ.
Όπου χρώμα και μια χρωστική
Η φύση ζωγραφίζει την ομορφιά της με τη δική της φυσική παλέτα και χαρίζει θρέψη, ενδιαφέρον και εξερεύνηση σε ό,τι ζωντανό μας περιβάλλει.
Οι ανθοκυανίνες είναι η παλέτα του μπλε- μωβ – κερασί (από τα μύρτιλα και τις ρόγες του μαυροτράγανου σταφυλιού, τις μελιτζάνες, τα κόκκινα κρεμμύδια, τα πατζάρια, το κόκκινο λάχανο μέχρι τα κεράσια και τις φράουλες). Αυτές οι τροφές θεωρούνται ισχυρά αντιοξειδωτικά και πολύ ωφέλιμες για την υγεία. Οι ανθοκυανίνες είναι υδατοδιαλυτές και έχουν μια ιδιαίτερη σχέση με τα ξινά (οπου ξινά όλα τα όξινα), ιδιαίτερα με το χυμό λεμονιού.
Το λεμόνι άλλες φορές ζωντανεύει την απόχρωση του λαχανικού-φρούτου-λουλουδιού κι άλλες φορές την μεταμορφώνει σε βιολετί, μενεξεδί, λεβαντί ή ροζ κερασί αποχρώσεις. Τέτοια μεταμορφωτική σχέση έχει με τα μοσχοβολιστά άνθη της γλυσίνας. Από λιλά τα κάνει κερασιά!
Το άρωμα και η γεύση διατηρείται
Οι κουρτίνες με τα τσαμπιά της γλυσίνας, που καλύπτουν φράκτες, πέργκολες κι ολόκληρους τοίχους σπιτιών, ομορφαίνουν τη φύση κάθε Πασχαλιά. Γεννιούνται όλα μαζί για να δοξάζουν την άνοιξη και την αναγέννηση. Μεταμορφώνουν τα γυμνά κλαδιά της αναρριχητικής περικοκλάδας σε μια αγκαλιά με ντελικάτα λουλούδια που ζαλίζουν γλυκά με την ευωδιά τους και παραδίδονται σε κάθε χέρι που θα τα αγγίξει.
Σύντομη η θεατρική παράσταση των λουλουδιών δίνει τη σειρά της στα ανυπόμονα βλαστάρια των φύλλων που θέλουν να καταπρασινίσουν τα κλαδιά. 4 εβδομάδες διαρκεί η ανθοφορία γι’αυτό εντοπίστε σύντομα μια γλυσίνα που είναι ακόμη ανθισμένη. Για να φυλάξετε τη μυρωδιά και τη γεύση της μα πιο πολύ τη ντελικάτη της αίσθηση στα πολύτιμα βαζάκια της κουζίνας.
Σαν τη ροδοζάχαρη
Όπως ακριβώς δουλεύουμε για να διατηρήσουμε τα μοσχοβολιστά πέταλα των ρόδων, μπορούμε να δουλέψουμε και με τη γλυσίνα. Όταν έχεις μεγάλη παραγωγή και θέλεις να μοιράσεις τη δουλειά, μαλάζεις τα πέταλα με ζάχαρη και διατηρείς την πάστα στο ψυγείο ή την κατάψυξη. Για να ετοιμάσεις το γλυκό, βγάζεις την ποσότητα που θέλεις και προχωράς.
Για την κατανάλωση των νοικοκυριών δεν είναι απαραίτητο αυτό. Με 7 μέτρια τσαμπιά γλυσίνας έκανα ένα βαζάκι των 212 ml. Όταν το φτιάξετε θα σκεφτείτε πως μυρίζει περισσότερο σιρόπι παρά γλυσίνα. Αφήστε το δυό μέρες στο ψυγείο και ξαναδοκιμάστε. Το άρωμά της θα έχει αναδυθεί και η γεύση θα σας καλεί σε επόμενη κουταλιά.
Μην νομίζετε πως τα πέταλα είναι όσο ντελικάτα φαίνονται. Θα τα μασάτε στο γλυκό κουτουλιού!
Η γλυσίνα είναι τοξική;
Με τον τρόπο που την χρησιμοποιούμε στην συνταγή, τα πέταλα της γλυσίνας είναι απόλυτα ασφαλή για κατανάλωση. Παρόλο που η πληροφορία που αναπαράγεται στο διαδίκτυο είναι πως “όλα τα μέρη του φυτού είναι τοξικά” προσεκτική αναζήτηση δείχνει πως τοξικοί είναι οι σπόροι της γλυσίνας, που βγαίνουν μετά την ανθοφορία σαν φασολάκι με κουκιά. Φυσικά αυτούς δεν τους αγγίζουμε.
Στην συνταγή αποσπούμε τα αρωματικά πέταλα από τον στήμονα και μετά τα βράζουμε σε σιρόπι. Θυμάστε στο λικέρ πικραμύγδαλο που απενεργοποιούμε το κυάνιο που περιέχουν τα κουκουτσάκια του βερύκοκκου είτε αφήνοντας στον καυτό καλοκαιρινό ήλιο είτε ψήνοντας τα στο φούρνο πριν τα χρησιμοποιήσουμε;

