Μακαρονάδα με σάλτσα σε ένα σκεύος = μακαρόνια μπλουμ!
Υπάρχει ο τρόπος που οι Ιταλοί μας έμαθαν να βράζουμε μακαρόνια. Πολύ νερό -5 λίτρα για 500γρ σπαγγέτι- αλατισμένο σαν τη Μεσόγειο, σε συνεχή κοχλασμό μέχρι να γίνουν al dente και μετά σούρωμα και ανακάτεμα με τη σάλτσα στο τηγάνι.
Υπάρχει ο τρόπος που οι Έλληνες συνηθίζουμε να βράζουμε μακαρόνια, ενώνοντας τη διαδικασία βρασμού και σάλτσας. Δεν σουρώνουμε και σερβίρουμε με τη δεμένη από το άμυλο, σάλτσα. Περιγράφονται σαν μακαρόνια μπλουμ.
Υπάρχει και ο τρόπος που οι Έλληνες κάνουμε μακαρόνια με σάλτσα, σε μια κατσαρόλα, δηλαδή μπλουμ! Κλικ για tweetΈτσι κάνουμε κόκκορα κοκκινιστό. Βγάζουμε το κρέας, αραιώνουμε τη σάλτσα με νερό και βράζουμε τα μακαρόνια. Αν πετύχουμε την αναλογία στο νερό, τότε σερβίρουμε μια και καλή. Αν πέσει περισσότερο νερό, βγάζουμε τα μακαρόνια τη σωστή στιγμή, βράζουμε τη σάλτσα να πήξει και τη ρίχνουμε πάνω στα μακαρόνια ή το ανάποδο.
Έτσι κάνουμε γίδα βραστή με μακαρόνια. Ή γαμοπίλαφο κρητικό. Ή κότα βραστή με ρύζι πιλάφι. Ή παριανά σκορδομακάρονα. Μια κατσαρόλα αντί για δύο.
Είδα τη Martha Stewart να κάνει μακαρονάδα σε ένα πλατύ, βαθύ, τηγάνι (σωτέζα), βάζοντας όλα τα υλικά ωμά, σκεπάζοντας με κρύο νερό και βράζοντας για 11 λεπτά σε δυνατή φωτιά, ανακατεύοντας συνεχώς. Βλέπετε ανατροπή δεδομένων; Τα μακαρόνια σε κρύο νερό!
Το έκανα και γίνεται. Μπορούμε να ακολουθήσουμε και την πρακτική του έντονου βρασμού ανακατεύοντας συνεχώς και την πρακτική του σιγανού βρασμού, με σκεπασμένη κατσαρόλα, ανακατεύοντας μόνο στο ξεκίνημα μέχρι να γίνουν λίγο εύκαμπτα τα μακαρόνια.
Η ουσία παραμένει όμως.
Τα υποτιμημένα μακαρόνια μπλουμ παίρνουν θέση δικαίωσης σαν απλή και γευστική λύση στο διεθνές προσκήνιο. Κλικ για tweetΤο μυστικό: μετρημένο υγρό
Η σωστή αναλογία υγρού είναι σημαντική για να ετοιμάσετε το φαγητό με τη λιγότερη προσπάθεια.
- Τα ξερά ζυμαρικά του εμπορίου χρειάζονται 3 φορές το βάρος τους σε υγρό. Όταν βράζετε σπαγγέτι, λινγκουϊνι, πένες και όλα τα ζυμαρικά σε σχήματα, ζυγίστε 300γρ για 2 άτομα και προσθέστε 900γρ υγρό.
- Τα ξερά σπιτικά ζυμαρικά ή τα «φρέσκα» ζυμαρικά στο σούπερ μάρκετ ή τα λευκά ρύζια θα χρειαστούν λιγότερη ποσότητα υγρού. Υπολογίστε αρχικά 2 φορές το βάρος τους, δηλαδή για 300γρ ρύζι προσθέστε 600γρ υγρό και κρατήστε έτοιμη μισή κούπα ζεστό νερό, σε περίπτωση που το χρειάζονται.
- Τα φρέσκα σπιτικά ζυμαρικά δεν είναι κατάλληλα για μακαρόνια μπλουμ γιατί αφήνουν πολύ αλεύρι στη σάλτσα. Αυτά βράζονται μόνο με τον ιταλικό τρόπο.
Να έχετε υπόψη πως τα ζυμαρικά ολικής άλεσης απορροφούν περισσότερο υγρό, επομένως να έχετε έτοιμη 1/2 με 1 κούπα νερό επιπλέον στις παραπάνω δοσολογίες.
Και τώρα που έχουμε το δύσκολο κομμάτι, πάμε για το δημιουργικό!
Πολλές επιλογές υλικών!
Σαν υγρό
Επιλέξτε ανάμεσα στα ακόλουθα υλικά:
- σκέτο νερό
- φρέσκια τομάτα τριμμένη (ίση με το βάρος των ζυμαρικών, δηλ. 300γρ) αραιωμένη με νερό ή ζωμό,
- χυμό τομάτας ή κονκασέ (μια κονσέρβα αραιωμένη για πιο κόκκινη σάλτσα ή μισή κονσέρβα για λιγότερο κόκκινη),
- πελτέ τομάτας ή πιπεριάς (2 κουταλιές σούπας) αραιωμένο σε νερό ή ζωμό,
- έτοιμη σάλτσα ντομάτας (300γρ) αραιωμένη με νερό ή ζωμό
- ζωμός κρέατος ή κοτόπουλου ή λαχανικών.
- Αν πειραματίζεστε περισσότερο προσθέστε στο υγρό, λίγη σόγια σος ή κρασί λιαστό ή πετιμέζι ροδιού ή χαρουπιού.
Σαν στέρεα υλικά
Επιλέξτε τους συνδυασμούς που σας αρέσουν:
- 20 μικρά τοματάκια τσέρι
- 2 πιπεριές σε λωρίδες
- 1 κολοκυθάκι σε φέτες λεπτές
- 2 σκελιδες σκόρδο σε λεπτές φετες
- μισό ξερό κρεμμύδι σε λεπτες φέτες ή 1 πράσινο κρεμμυδάκι ψιλοκομμένο
- λουκάνικο ή σαλάμι σε φέτες (6 φέτες περίπου)
- κρέας ψητό που έχει περισσέψει, σε κομμάτια ( έως 1 φλυτζάνι περίπου)
- 2 κουταλιές γλυκού κάπαρη
- 6 καυτερές πιπερίτσες τουρσί
- 2 κουταλιές σούπας ελιές κομμένες σε φέτες (καλαμών ή πράσινες)
Σαν αρωματικά/βότανα/μπαχαρικά
Επιλέξτε αυτό που σας αρέσει
- 10 φύλλα φρέσκος βασιλικός
- 3 κλαδάκια φρέσκια ρίγανη
- 3 κουταλιές σούπας μαϊντανός
- 1 κουταλιά γλυκού μαύρο πιπέρι
- 1 κουταλιά σούπας pul biber ή γλυκό ή καυτερό μπούκοβο
- 2 κουταλιές γλυκού αλάτι
Όταν το φαγητό είναι έτοιμο, μπορούμε να βάλουμε τριμμένο κεφαλοτύρι ή ξινομυζήθρα ή ανθότυρο ή φέτα. Και 1 κουταλιά βούτυρο ή στακοβούτυρο ή 2 κουταλιές σούπας ελαιόλαδο.
Πείτε μου τώρα! Δεν είναι ένα εξαιρετικά ευέλικτο φαγητό που μπορεί να γίνει από νηστίσιμο έως πολύ αρτήσιμο και από απλούστατο έως πολυσύνθετο; Αυτή είναι μια τεχνική που όταν την κατέχεις, την εφαρμόζεις με διαφορετικό αποτέλεσμα παρουσίασης κάθε φορά.
Για την ιστορία του φαγητού, να σας πω, πως τα ζυμαρικά που φτιάχναμε στην Ελλάδα ήταν ο τραχανάς και οι χυλοπίτες. Η πρώτη “φάμπρικα μακαρονιών” λειτούργησε το 1824 στην νεοσύστατη πρωτεύουσα του ελεύθερου ελληνικού κράτους, το Ναύπλιο.
Από τότε αρχίσαμε να μαθαίνουμε τα μακαρόνια που στην Ιταλία παρασκευάζονταν σε εμπορική βάση από τον 15ο αιώνα (μεταξύ 1400-1500). Στην αρχαία Ελλάδα υπάρχουν αναφορές για πλατειές λωρίδες ζυμαρικών, σαν τα λαζάνια, όπως υπάρχουν αναφορές και στην αρχαία Κίνα και τον Αραβικό κόσμο.