Το Ιμάμ μπαϊλντί είναι ερωτικό φαγητό, με παράσημο. Θέλει να ψηθεί σωστά να γίνει τρυφερό σα βούτυρο. Να μελώσει και να απλώνεται η γλύκα στο στόμα, να κολλάει σα λουκούμι. Να κόβεται με το πηρούνι αλλά να στέκεται κιόλας όμορφο στο πιάτο. Και για να μην μπαϊλντίσουμε σαν τον Ιμάμη, δεν το σερβίρουμε ποτέ μόνο του αλλά με ένα χορταστικό πιλάφι με πλιγούρι. Δοκιμάστε το με γιαούρτι αντί για φέτα.
Ένα βήμα μετατρέπει το απλό σε εξαιρετικό.
Σας προσκαλώ να επανεξετάσετε τον τρόπο που φτιάχνετε ιμάμ μπαϊλντί. Έχω μετρημένο ελαιόλαδο, σωστές φωτιές, κρασί στο ψήσιμο να ισορροπήσει τη λιπαρότητα στη γεύση και διαφορετικό ψήσιμο.
Το αργό ψήσιμο είναι ο καταλύτης για να αλλάξει επίπεδο το ιμάμ μπαϊλντί. Σας δίνω μια συνταγή που θα στολίσει το τραπέζι της οικογένειάς σας, που θα φέρει αγκαλιές και ήρεμα καλοκαιρινά μεσημέρια.

Αργό το ψήσιμο στο Ιμάμ μπαϊλντί
Οι περισσότερες συνταγές προτείνουν να σωτάρουμε τη γέμιση, να τηγανίσουμε τις μελιτζάνες και να ψήσουμε για από 20 έως 45 λεπτά, μέχρι να γκρατιναριστεί η φέτα που έχουν βάλει στην επιφάνεια. Αυτός είναι ένας δρόμος που θα φέρει ιμαμ μπαϊλντί στο τραπέζι, αλλά η γεύση του είναι ακόμα ασύνδετη και ανάλογα με τα κρεμμύδια που έχουν μπει στη γέμιση, μπορεί να είναι ακόμα τραγανά. Αν ο χρόνος είναι σημαντικός παράγοντας, μην αλλάξετε τίποτα. Αν όχι, συνεχίστε το διάβασμα.
Παρόλο που όλα δείχνουν ψημένα, απέχουν πολύ από το στάδιο που η μελιτζάνα και το κρεμμύδι θα έχουν φτάσει στο ίδιο στάδιο “βουτυράτου” αποτελέσματος. Το μέλωμα έρχεται όταν τα υγρά έχουν αλλάξει τη δομή των υλικών με το αργό ψήσιμο και έχουν εξατμιστεί, αφήνοντας το ελαιόλαδο να κυριεύσει. Μαζί με τα σάκχαρα κάνει το ιμάμ σαν λουκούμι στον ουρανίσκο. Η ποσότητα ελαιολάδου που δίνω είναι ικανή και γευστική.
Στο TasteFULL βασική αρχή είναι το μέτρο. Όταν το τόσο είναι αρκετό, δεν χρειάζεται περισσότερο. Το καλοκαίρι είναι μπροστά μας και το ιμάμ μπαϊλντί καταπληκτικό φαγητό.
Το ιμάμ μπαϊλντί ζευγαρώνει τέλεια με πληγούρι πιλάφι!


Το ιμάμ μπαϊλντί μπορεί να γίνει φαγητό θαυμασμού
Η μαμά μου γέμιζε τσακώνικες μελιτζάνες, λεπτές και μακριές, κάνοντας πολλές τομές για να ξεπικρίσουν και μετά έβαζε όση γέμιση μπορούσε στις σχισμές και την υπόλοιπη πάνω από τις μελιτζάνες στο ταψί. Αυτός είναι ένας τρόπος, που δεν ακολουθώ γιατί θέλω να σερβίρω μελιτζάνες με περίγραμμα. Αν όμως έχετε τέτοιες μελιτζάνες, μπορείτε να εφαρμόσετε την συνταγή, με μεγαλύτερη υπομονή στο γέμισμα.
Στις φωτογραφίες θα δείτε δύο τρόπους γεμίσματος με φλάσκες μελιτζάνες. Κομμένες στη μέση αν είναι μέτριες φλάσκες και ολόκληρες, αν είναι μικρές φλάσκες. Οι ολόκληρες αξιοποιούν καλύτερα το διαθέσιμο χώρο στο ταψί, παίρνουν ύψος και σερβίρουν σωστή μερίδα. Μία μελιτζάνα ανά άτομο με πιλάφι πλιγούρι και γιαούρτι ή φέτα είναι πληρέστατη μερίδα. Ετοιμάστε ολόκληρο ταψί, πολλαπλασιάζοντας τα υλικά της συνταγής και σερβίρετε ιμάμ μπαϊλντί κόσμημα στα καλοκαιρινά σας τραπέζια.

Μερικές ακόμα λεπτομέρειες για το Ιμάμ μπαϊλντί party!
- όλα τα φαγητά που σιγοψήνονται θέλουν κάτι να τα “ξυπνήσει” στο σερβίρισμα. Αυτός είναι ο λόγος που οι Ιταλοί βάζουν την gremolata (ξύσμα λεμονιού, σκόρδο, μαϊντανό, όλα ψιλοκομμένα) πάνω σε ένα osso buco. Έβαλα καρέ ντομάτας, μαϊντανό και φρέσκο δυόσμο. Του πάει πολύ και δίνει φρέσκια όψη, ιδιαίτερα αν σας έχει αρπάξει η επιφάνεια.
- η τριμμένη φρυγανιά πάνω από τη γέμιση δίνει μια διακριτή πινελιά.
- τα βατικιώτικα κρεμμύδια, που έχουν ήδη βγει, αλλά και τα φρέσκα κόκκινα θηβέϊκα που βγαίνουν σε λίγο καιρό στην αγορά, γίνονται πολύ γρήγορα γιατί είναι γεμάτα υγρά. Όσο περισσότερο μένει το κρεμμύδι, στεγνώνει από τα υγρά που περιέχει και γίνεται πιο στεγνό και πιο αψύ. Αν έχετε πιο στεγνά κρεμμύδια στα χέρια σας, ενυδατώστε τα πρώτα: βάλτε τα κομμένα να βράσουν για 3 λεπτά, πριν τα ρίξετε στο ελαιόλαδο για σωτάρισμα.
- το υγρό στο ταψί είναι κρασί λευκό με λίγη ζάχαρη, που έχει πάρει μια βράση κι όλη τη νοστιμιά που έχει μείνει στη σωτέζα από τη γέμιση. Η οξύτητα (κρασί ή λεμόνι ή τομάτα χυμός) με τη ζάχαρη (ζάχαρη ή τα σάκχαρα των κρεμμυδιών) ισορροπεί τη λιπαρότητα του φαγητού.
Το φαγητό αυτό είναι ένα μελωμένο όνειρο! Το έχω φτιάξει κατά καιρούς πολλές φορές ακριβώς όπως είναι γραμμένο. Την τελευταία φορά, άλειψα τις μελιτζάνες με λάδι, τις έβαλα στο ταψάκι και τις σκέπασα με αλουμινόχαρτο. Τις έψησα στους 180 για 45 λεπτά κι έγιναν όπως και με το τηγάνισμα στην κατσαρόλα. Τέλειες, πιο εύκολα και πιο ελαφριά.