Name: Crema di balsamico rosso-κρέμα βαλσαμικού ρόδι
Prep time: 5 min
Cook time: 40 min
Total time: 45 min
Ingredients: 500ml λευκό βαλσαμικό ξύδι; 250ml χυμό ροδιού

Jump to Recipe Print

Για το βαλσαμικό ξύδι, την παραγωγή του και την κρέμα βαλσαμικού ξυδιού σας έχω ήδη μιλήσει, το 2009, στο άρθρο “Crema di balsamico – κρέμα βαλσαμικού ξυδιού“.

Τότε έκανα ακόμα μια δοκιμή για την οποία γράφω σήμερα. Ήθελα ένα ραφινάτο, μελωμένο ξύδι που να μην δίνει σκούρο χρώμα στις σαλάτες, αυτό ήταν το κίνητρο αναζήτησης. Είχα ρόδια στα χέρια μου και αντί να κάνω μια συμπύκνωση του χυμού τους, ένα πετιμέζι ροδιού, σκέφτηκα να βάψω με αυτόν ένα λευκό βαλσαμικό ξύδι και να κάνω μια crema di balsamico κόκκινη. Ο γάμος ήταν εντυπωσιακά πετυχημένος και -όπως κάθε ουσιαστική σχέση- άλλαζε συνεχώς μορφή!

Ακολούθησα τον ίδιο κανόνα της αρχικής συνταγής crema di balsamico και συμπύκνωσα στο 1/4 τον αρχικό όγκο υγρού. Το κόλπο με τα ξυλάκια βοηθά πολύ να ξέρεις πόσο κοντά βρίσκεσαι στο στόχο. Μην προσπαθήσετε να κάνετε γρήγορα στις συμπυκνώσεις! Αν βάλετε φουλ φωτιά θα κάψετε τα σάκχαρα και θα χάσετε το μίγμα. Μέτρια-χαμηλή φωτιά, υπομονή και παρακολούθηση είναι τα βασικά συστατικά επιτυχίας της κρέμας.

η κρέμα βαλσαμικού ρόδι

α. το βαθυκόκκινο χρώμα του ροδιού διαρκεί λίγο, περίπου 2μήνες. Σταδιακά αλλάζει, αρχικά σε ροδαλό καστανό και μετά σε σκούρο καστανό. Το έκανα 30/9 και στο χριστουγεννιάτικο δίσκο τυριών, όταν στάθηκε πάνω από ένα κατάλευκο κομμάτι τυριού είχε υποψία ροδαλών αποχρώσεων.

β. η γεύση του εξελίσσεται κι αυτή παρότι είναι κλεισμένο σε ένα γυάλινο μπουκάλι. Στην αρχή έχει φρεσκάδα και έντονο άρωμα ροδιού, μετά συνεχίζει να μελώνει και σήμερα 2χρόνια μετά είναι πιο νόστιμο και πολύπλοκο από το έτοιμο παλαιωμένο ιταλικό βαλσαμικό ξύδι!

η μαγεία των ξυδιών

Πραγματικά με γοητεύει ο κόσμος των ξυδιών. Όσο περισσότερο τα γνωρίζω, απομακρύνομαι από τα ατίθασα ξύδια που δεν υπακούουν σε κανένα σύνολο και αγριεύουν με την αψάδα τους το γευστικό αποτέλεσμα, ακόμα κι αν είναι τουρσί αυτό που φτιάχνεις. Όταν λένε “καλό ξύδι” εννοούν “ξύδι με χαρακτήρα και καλή συμπεριφορά”, σαν τα “καλά παιδιά” -μπαίνουν σε μια ομάδα και την βοηθούν αντί να την καταστρέψουν.

Έχω φτιάξει ένα ξύδι (κοινό κόκκινο ξύδι κρασιού) με κόκκινα τριαντάφυλλα, πριν από 6 χρόνια. Σήμερα είναι σαν ελιξίριο γεύσης, μια σταγόνα δίνει τόσα πολλά! Σκούρο καφέ και πυκνό ξύδι, πολύ ήπιο στο άρωμα, πολύ σύνθετο στη γεύση. Χωρίς συμπύκνωση αυτό, δεν το έβρασα. Απλά το άφησα ενωμένο πολύ καιρό και μετά το σούρωσα.

Χρώμα στο ξύδι εύκολα μπορούμε να δώσουμε, βάζοντας ό,τι αφήνει χρωστική, δηλαδή βατόμουρα, σπόρια ροδιού, βανίλιες, φράουλες κλπ. Όμως η γεύση δεν επηρεάζεται έντονα, περισσότερο το άρωμα και το ξύδι παραμένει όσο αψύ ήταν στην αρχή.

Σε επόμενο βήμα προσθέτουμε ζάχαρη για να μαλακώσουμε τη γεύση και σε επόμενο, πάμε σε βρασμό για να συμπυκνώσουμε τα φυσικά σάκχαρα και να οδηγήσουμε σε γάμο τα υλικά. Πετυχημένος ή όχι; δοκιμάστε διαφορετικά υλικά και πείτε τις εντυπώσεις σας!