Στο άρθρο για το φρέσκο λικέρ φράουλας, το οποίο γίνεται και πίνεται αυθημερόν, η Εύη, μια φίλη του ΤasteFULL, είπε πως το βρήκε δυνατό και αντιπρότεινε την συνταγή λικέρ φράουλας της Νίκης Μερκούρη, με την οποία έφτιαξε ένα λικέρ πολύ δροσερό και ελαφρύ.
Δοκίμασα την συνταγή και πραγματικά είναι πιο ελαφρύ, έχει τη μισή ποσότητα αλκοόλ από τη συνταγή του φρέσκου λικέρ φράουλας.
Επειδή δε, οι φράουλες δεν αλέθονται αλλά μαρινάρονται στο αλκοόλ κάποιο διάστημα και μετά πετιώνται, το λικέρ είναι διαυγές και όχι θολό, όπως βλέπετε στη φωτογραφία.
Ποιό μου αρέσει περισσότερο τελικά;
Το λικέρ της Νίκης έχει πολύ ελκυστικό χρώμα, αλλά το βρήκα πολύ γλυκό και μου θύμισε παραδοσιακό λικέρ. Ακόμα και όταν το σερβίρισα με θρυμματισμένο πάγο, σε ποτήρι του μαρτίνι, αραίωσε περισσότερο και δεν είχε χαρακτήρα. Αν η τσικουδιά που χρησιμοποιήσετε είναι πολύ έντονη αρωματικά, μπορεί να επηρρεάσει αρνητικά το αποτέλεσμα. Η βότκα είναι πιο σίγουρη λύση.
Το λικέρ της Αργυρώς, παρότι είναι θολό (στο μπουκάλι χωρίζουν τα συστατικά και θέλει κούνημα πριν το σερβίρεις) έχει “σώμα” και χαρακτήρα. Μια γουλιά έχει ένταση και γεύση. Δεν μπορείς να πιείς πολύ, είναι πράγματι δυνατό.
Όμως, το σερβίρω σε μικρά παγωμένα σφηνάκια και αυτή η γουλιά είναι ότι χρειάζεται για να καθαρίσει τη γεύση σου και να φρεσκάρει τη διάθεση. Επίσης είναι ικανή να δώσει ένταση στη γρανίτα ή στο παγωτό.
Αν θέλω να πιώ περισσότερο, το σερβίρω σε ποτήρια του μαρτίνι γεμισμένα με τριμμένο πάγο. Για μένα η ισορροπία φρούτου-ζάχαρης-αλκοόλ-πάγου έτσι είναι τέλεια. Το φραουλομαρτίνι κάνει τους καλεσμένους μου ευτυχισμένους, ακόμα κι αν πιούν μόνο αυτό το ποτό σπίτι μου.
Η απόφαση είναι δική σας. Σας δίνω την συνταγή της Νίκης Μερκούρη και ευχαριστώ πολύ την Εύη που την πρότεινε και έτσι έχουμε λύση για κάθε γούστο 🙂