Η δική μου παραξενιά με έχει οδηγήσει μέχρι σήμερα, σε πολύ λίγους αποκλεισμούς γεύσεων. Ένας από αυτούς είναι να βάζω μόνο το συκωτάκι από την συκωταριά, μέσα στη μαγειρίτσα.
Τα υπόλοιπα, ας γίνουν άλλα εδέσματα: γαρδουμπάκια, τηγανιές κλπ. Αποφεύγω να ασχολούμαι μαζί τους και με αποφεύγουν κι αυτά. Αν και όσο περνούν τα χρόνια, αλλάζω προτιμήσεις..
Η μαγειρίτσα στο σπίτι μας είναι σούπα, με μπόλικα μυρωδικά (φρέσκο κρεμμυδάκι, άνηθο ή μάραθο), λίγα λαχανικά (μαρούλια και αντίδια) και λίγο ρύζι γλασέ. Δοκιμάστε να προσθέσετε στα μυρωδικά ένα ματσάκι μυρώνια. Το συνηθίζουν στην ορεινή Κορινθία και δίνει άλλο άρωμα στη σούπα.
Αυγοκομμένη ή όχι, είναι σημαντικό να ελέγξετε στο τέλος, την ισορροπία της γεύσης στη μαγειρίτσα: το λεμόνι, το αλάτι, το πιπέρι.
Αν δεν την θέλετε αυγοκομμένη, δώστε της περισσότερη πυκνότητα με λίγο κορν φλάουρ. Σε κάθε περίπτωση, προσθέστε ένα ακόμα κουταλάκι φρέσκο βούτυρο. Κάνει διαφορά.
Αχνιστή και μυρωδάτη θα σας περιμένει μετά την Ανάσταση. Αν έχετε ενστάσεις με τα συκωτάκια ή τη χοληστερίνη, δοκιμάστε τη μαγειρίτσα με μανιτάρια.
Για να δείτε πως ετοιμάζουμε μια συκωταριά, διαβάστε Η αρνίσια συκωταριά και η σκέπη της.
Αν έχετε ενστάσεις στο σπίτι ανυποχώρητες για την κατανάλωση συκωτιού, τότε αγοράστε 300γρ μοσχαρίσιο κρέας, χτένι ή σπαλομύτα, ψιλοκόψτε το ωμό και ακολουθήστε την συνταγή, χωρίς το ζεμάτισμα. Το τραπέζι δεν είναι πεδίο διαμάχης αλλά σεβασμού των δικαιωμάτων διαφορετικότητας.
© header photo by: Γεώργιος Δέτσης