Αυτή η μαρμελάδα μου θυμίζει τη φίλη μου, τη Σταυρούλα, που μου είχε φέρει ένα βάζο με την πιο καλοδουλεμένη μαρμελάδα κορόμηλο που είχα δει ποτέ. Είχε αφαιρέσει τη φλούδα, είχε δέσει τη μαρμελάδα και την είχε περάσει από σίτα.
Θυμάστε που σας λέω πως με ένα βήμα παραπάνω το καλό γίνεται συγκλονιστικό; αυτό εννοώ!
Η μαρμελάδα της ήταν ένα λείο, διαφανές, πορτοκαλί πέπλο που απλωνόταν πάνω στα λεπτά μπισκοτάκια μου και τα ένωνε με την ξινούτσικη γλύκα της. Τα λεπτά μπισκότα σπάνε όταν ενωθούν με μαρμελάδα που έχει κομμάτια. Αυτό το ζελέ μαρμελάδας ήταν ό,τι καλύτερο έχει ενώσει τα μπισκότα μου.
Το συγκλονιστικό, όσο και να το θέλουμε, δεν πετυχαίνεται γρήγορα. Πάντα θέλει περισσότερο χρόνο και περισσότερη φροντίδα.
Φέτος πήρα ένα μπολ με σπιτικά κορόμηλα και ξεκίνησα να τα ξεφλουδίζω. Η φλούδα τους συνήθως είναι ξινή και αν είναι κόκκινη, αφήνει χρώμα στη μαρμελάδα, την κάνει ροδαλή. Αν θέλετε το χρώμα, αλλά όχι τη φλούδα τότε βάλτε τα πιο κόκκινα φλούδια σε μια γάζα ή στη μεταλλική θήκη που βάζουμε το τσάϊ και βάλτε τα να βράσουν με την μαρμελάδα. Μετά τα αφαιρείτε.
Αν θέλετε και τη φλούδα, τότε απλά ψιλοκόψτε τα φρούτα και βάλτε τα να δέσουν. Θα έχετε μια πιτσιλωτή ζελεδένια μαρμελάδα.
Θα παρατηρείτε πως δεν σας λέω να αλέσετε το φρούτο στο μπλέντερ. Αν το κάνετε αυτό, δεν θα γίνει ζελεδένια η μαρμελάδα σας, αλλά συνηθισμένος πολτός. Παρατηρήστε πως η Σταυρούλα την πέρασε από σίτα, αφού την έδεσε, δεν έβαλε το ραβδομπλέντερ στην κατσαρόλα να την αλέσει. Λεπτομέρειες, θα μου πείτε.
Έχω μάθει πια, πως ο δρόμος για το συγκλονιστικό αποτέλεσμα κρύβεται στις λεπτομέρειες.
Ψιλόκοψα το ξεφλουδισμένο φρούτο στο χέρι και έδεσα τη μαρμελάδα. Τα κομματάκια φρούτου έγιναν διάφανα αλλά κρατούσαν τον όγκο τους. Το χρώμα της μαρμελάδας (κάτω φωτογραφία, στη χάλκινη κατσαρόλα) είναι πιο έντονο γιατί είναι μεγαλύτερη η ποσότητα σε σχέση με τη κεντρική. Τα κουκούτσια τα κράτησα στην κατάψυξη για να ακολουθήσω τη διαδικασία ψησίματος-σπασίματος που εξουδετερώνει τις επικίνδυνες ουσίες των πυκραμυγδάλων. Δεν πέρασα από σίτα, γιατί είναι πολύ γεμάτη με δουλειά και γράψιμο αυτή η περίοδος. Όμως το βασικό είναι να έχουμε διαθέσιμο το βαζάκι της μαρμελάδας. Ακόμα κι αν το Νοέμβριο θέλω ένα λείο πέπλο μαρμελάδας, να απλώσω πάνω στο κέϊκ και κάτω από το σοκολατένιο γλάσο, μπορώ να ζεστάνω τη μαρμελάδα και να την περάσω τότε από τη σίτα.
Όταν λέω σίτα εννοώ αυτό που κοσκινίζουν το αλεύρι, μόνο αυτό έχει τόσο ψιλά ματάκια για να κάνει λεία τη μαρμελάδα.
Αυτή την εποχή, στα ντουλάπια έχω βάλει :
και στα μπαλκόνια λιάζονται μπουκάλες με :
© header photo by: Γεώργιος Δέτσης
Μαρμελάδα κορόμηλο – η ζελεδένια
Course: Μαρμελάδες8
servings30
minutes20
minutes50
minutesKeep the screen of your device on
Υλικά
1 κιλό κορόμηλα (όποια ποικιλία)
500 γρ ζάχαρη
Μέθοδος
- Τα κορόμηλα ξεφλουδίζονται πολύ εύκολα όπως είναι, αλλά αν δυσκολεύεστε με αυτά που έχετε στα χέρια σας, μπορείτε να τα βουτήξετε για 2 δευτερόλεπτα, σε καυτό νερό ή να τα βάλετε για 10λεπτά στην κατάψυξη. Η κατάψυξη βοηθά να ξεκολλούν καλύτερα τα κουκούτσια, αν σας δυσκολεύουν.
- Βάλτε τις φλούδες σε μια γάζα, αν θέλετε να αφήσουν το χρώμα τους στη μαρμελάδα. Οι φλούδες περιέχουν πηκτίνη αλλά, αν δεν σας νοιάζει το χρώμα, τα κορόμηλα έχουν αρκετή πηκτίνη στο φρούτο για να δέσει καλά η μαρμελάδα. Δεν το έχω δοκιμάσει, αλλά θα μπορούσαμε να ποτίσουμε τις φλούδες με χυμό λεμονιού, πριν τις βάλουμε στην κατσαρόλα. Το όξινο στοιχείο θα “ξεβάψει” πιο γρήγορα το χρώμα.
- Ψιλοκόψτε το φρούτο. Ζυγίστε. Βάλτε σε κατσαρόλα για μαρμελάδες. Όποια ποσότητα φρούτου έχετε διαθέσιμη, βάλτε τη μισή ποσότητα ζάχαρης. Ανακατέψτε καλά να βραχεί η ζάχαρη και να γίνει ρευστός πολτός.
- Βάλτε τα καλά πλυμμένα βάζα, αναποδογυρισμένα στη σχάρα του φούρνου, να ψηθούν στους 110 βαθμούς Κελσίου για μισή ώρα. Τα καπάκια θα τα βάλετε τελευταία στιγμή πριν τα χρειαστείτε.
- Ανάψτε τη φωτιά στο φουλ. Οι μαρμελάδες για να διατηρήσουν το χρώμα και το χαρακτήρα τους θέλουν δυνατή φωτιά, συνεχές ανακάτεμα και γρήγορο δέσιμο. Μην διακόψετε τη διαδικασία. Η θερμοκρασία πρέπει να φτάσει στους 105 βαθμούς.
- Ξαφρίστε όσο παρουσιάζεται αφρός στην επιφάνεια. Χρησιμοποιώ το σκεύος διαχωριστή λίπους για να ρίχνω τον αφρό και όταν τελειώσει η διαδικασία, από την κάτω ροή, ξαναρίχνω στην μαρμελάδα το καθαρό σιρόπι. Έτσι δεν πετάω υλικό άδικα.
- Το δέσιμο της μαρμελάδας, αν δεν έχετε θερμόμετρο, το καταλαβαίνετε από:
το “λούστρο” που έχει αποκτήσει η ξύλινη κουτάλα
την τελευταία σταγόνα της κουτάλας, η οποία έχει ύψος πια και δεν απλώνει
το τεστ στο παγωμένο πιάτο, να ρυτιδιάζει και να κολλά στο δάχτυλο - Βγάζετε προσεκτικά τα καυτά βάζα από το φούρνο και βάζετε τα καπάκια. Με το χωνί της μαρμελάδας τα γεμίζετε μέχρι 1/2 εκ από το χείλος.
- Πολύ προσεκτικά και ήρεμα, σκεπάζετε με τα καπάκια. Μπορείτε να βεβαιωθείτε πως τα έχετε κλείσει αρκετά σφικτά και αργότερα όταν κρυώσουν ελαφρά για να τα πιάσετε. Σ’αυτό το στάδιο, απλά να μην στραβοβιδώσετε τα καπάκια από βιασύνη.
- Αφήστε να κρυώσουν τελείως στον πάγκο. Το καμπυλωτό καπάκι προς τα μέσα είναι το σημάδι ερμητικού κλεισίματος και προστασίας της μαρμελάδας.
Αν αγωνιάτε, αν την έχετε δέσει καλά κλπ, παρατηρείστε για 1 εβδομάδα. Θα φανεί δραστηριότητα στο βάζο που θα οδηγήσει σε φούσκωμα και απασφάλιση του καπακιού. Μην την πετάξετε. Ξανά, βράσιμο και σωστό δέσιμο αυτή τη φορά.
Η γαστρονομία είναι πολιτιστική κληρονομιά
Tag @tastefull.gr on Instagram and hashtag it #γαστρονομία
Σας αρέσει αυτή η συνταγή; Μοιραστείτε την!
Follow us @tastefullgr on Pinterest
Αναζητούμε και καταγράφουμε τη γεύση του Τόπου
Follow us on Facebook