Έχω μια συνήθεια, να κλείνω και να ανοίγω κύκλους, σ’αυτή τη ζωή. Ή τουλάχιστον να το συνειδητοποιώ όταν συμβαίνει. Κάθε φορά που ολοκληρώνεται ένα εγχείρημα, ένα μέρος του σχεδίου, λέω “ευχαριστώ” σε όσους με βοήθησαν. Έτσι προχωρώ πιο ανάλαφρη στο επόμενο βήμα, χωρίς να με βαραίνουν τα “ευχαριστώ” που δεν μοίρασα.
Κάθε Χριστούγεννα, “κλείνω” το χρόνο που πέρασε. Κάνοντας απολογισμό των εξελίξεων. Οραματιζόμενη το δρόμο που έχει πάρει ο καθένας από εμάς, στην οικογένειά μου. Αναλογίζομαι τις στιγμές της έντασης, της σκληρής δουλειάς, της μοναξιάς που κατά διαστήματα ζήσαμε και θέλω να δώσω το δικό μου σιωπηλό μήνυμα πως η αγάπη είναι το θεμέλιο της οικογένειας και το δομικό υλικό σε κάθε σχέση ψυχής. Κι όπως καλά ξέρετε, τα σιωπηλά μηνύματα ηχούν δυνατά!
Μπαίνω στην κουζίνα μου και φτιάχνω σε κάθε κουραμπιέ μια μικρή καρδούλα. Αφήνω μια πιατέλα στο σαλόνι μόνο για το γιο μου και στέλνω ένα mms στην κόρη μου, που σπουδάζει στα Γιάννενα. Το χαμόγελό του και η γλύκα στη φωνή της, μου δείχνουν πως οι παραλήπτες μου έλαβαν το μήνυμα.
Το “ευχαριστώ” μου κι αυτή τη χρονιά, το είπα στα παιδιά μου. Και στον Στέλιο Παρλιάρο, που μας έχει δώσει την συνταγή. Η εκτέλεση περιλαμβάνει τις δικές μου σημειώσεις.
© header photo by: Γεώργιος Δέτσης
Οι κουραμπιέδες της αγάπης!
Course: ΜπισκόταCuisine: ΕλλάδαDifficulty: Εύκολη60
τμχ30
minutes40
minutes1
hour10
minutesKeep the screen of your device on
Υλικά
200γρ αμύγδαλα (με τη φλούδα ή όχι, όπως σας αρέσει) ή φυστίκια Αιγίνης ή καρύδια
600 γρ. βούτυρο γάλακτος σε θερμοκρασία δωματίου
(ή αγελαδινό ή φρέσκο Κερκύρας ή στακοβούτυρο ή συνδυασμός)100γρ. ζάχαρη άχνη
2 κρόκους αυγού
1 κιλό αλεύρι μαλακό
1 κουτάλι γλυκού baking powder
50ml κονιάκ (ή λικέρ μαστίχα ή ανθόνερο ή ρούμι)
2 βανίλιες (ή ξύσμα πορτοκαλιού ή λεμονιού ή μαστίχα τριμμένη)
Ζάχαρη άχνη για το πασπάλισμα μαζί με 2 βανίλιες.
Μέθοδος
- Καβουρντίζουμε τα αμύγδαλα, για 15 λεπτά στους 160 βαθμούς, αφήνουμε να κρυώσουν και κόβουμε με το μαχαίρι σε χοντρά κομμάτια.
- Βάζουμε το βούτυρο με τη ζάχαρη να κτυπηθεί στο μπολ του μίξερ σε μέτρια στην αρχή και δυνατή στη συνέχεια ταχύτητα, για 20 λεπτά. Ρίχνουμε τη βανίλια.
Προσθέτουμε ένα-ένα, τους κρόκους και χτυπάμε να ενσωματωθούν. Προσθέτουμε το αλεύρι σε δόσεις, παράλληλα με τα αμύγδαλα ενώ συνεχίζουμε το χτύπημα. Προσθέτουμε και το κονιάκ. Αν το μίξερ δυσκολεύεται να πάρει όλο το αλεύρι, δουλεύουμε με το χέρι.
Η ζύμη είναι έτοιμη.Πρέπει να είναι απαλή και να φορμάρεται εύκολα. - Βγάζουμε τη ζύμη στον πάγκο και σχηματίζουμε τους κουραμπιέδες. Παίρνουμε μπαλάκια, τα πλαταίνουμε στον πάγκο σε ύψος 1,5 εκ.περίπου και κόβουμε με ένα κουπ πατ την καρδούλα. Βάζουμε σε ταψί, στρωμένο με αντικολλητικό χαρτί, σχετικά κοντά τη μία με την άλλη (δεν φουσκώνουν πολύ).
Αν η ζύμη σας φανεί πολύ σφικτή και δεν μπορείτε να την πλάσετε καλά, ραντίστε ένα κομμάτι της με λίγο ανθόνερο και δείτε αν βελτιώθηκε. Τελειώστε αυτό το κομμάτι και μετά δείτε πως είναι η υπόλοιπη. Παρατήρησα πως όσο περνούσε η ώρα, η ζύμη μαλάκωνε -δεν ήταν τόσο σφικτή όσο στην αρχή. Δεν αντιμετώπισα τέτοιο πρόβλημα, αλλά τα αλεύρια είναι διαφορετικά ακόμα και στην ίδια μάρκα (αλλάζουν οι παρτίδες).
Η ζύμη του παραπάνω κουραμπιέ -αν βαρεθείτε να τα κάνετε όλα σε μια μέρα- διατηρείται στο ψυγείο για 2 ημέρες. Αν δεν έχει αυγό, διατηρείται για 1 εβδομάδα.
Για να φτιάξετε τέτοια ζύμη, κρατήστε ίδια τα υπόλοιπα υλικά, αφαιρέστε τους κρόκους και αυξήστε την ποσότητα του αλευριού, δηλαδή για 600γρ βούτυρο βάλτε 1200γρ αλεύρι. - Ψήνουμε σε καλά προθερμασμένο φούρνο αντιστάσεων 170βαθμών για 25-30 λεπτά. Γλιστράμε προσεκτικά το χαρτί με τους κουραμπιέδες πάνω σε ένα πάγκο και αφήνουμε να κρυώσουν εντελώς. Όσο είναι ζεστοί, το βούτυρο δεν έχει σταθεροποιηθεί και θρυμματίζονται πολύ εύκολα. Μην πάει χαμένος ο κόπος μας!
Δοκίμασα να τους αχνίσω ζεστούς, όπως είχα διαβάσει σε πολλές συνταγές.
Μην το κάνετε. Το ζεστό βούτυρο ρουφάει τη ζάχαρη, κολλάει υπερβολική ποσότητα πάνω τους που στο τέλος δεν φαίνεται το σχήμα του κουραμπιέ. Μετά η ζάχαρη ρουφάει το βούτυρο και δεν είναι πια λευκή αλλά υποκίτρινη.
Αχνίστε όταν έχουν κρυώσει τελείως. Την επόμενη μέρα, αν θέλετε. - Καθαρίζουμε τον πάγκο της κουζίνας, απλώνουμε λίγη άχνη και βάζουμε τους κουραμπιέδες τον ένα δίπλα στον άλλο. Με πινέλο βουτηγμένο σε ανθόνερο περνάμε ελαφρά τον κάθε κουραμπιέ (ή ψεκάζουμε με ψεκαστήρι). Στην Πελοπόννησο, ραντίζουν με ούζο. Κοσκινίζουμε ζάχαρη άχνη πάνω τους.
Μεταφέρουμε στην πιατέλα και -αν χρειαστεί- συμπληρώνουμε με ένα μικρό σουρωτηράκι κι άλλη ζάχαρη άχνη. Τη ζάχαρη στον πάγκο την μαζεύετε, την κοσκινίζετε και την ξαναχρησιμοποιείτε.
Προσωπικά, μου αρέσει να φαίνονται τα πλαϊνά του κουραμπιέ, να πιάνεται εύκολα και να απολαμβάνω το ύψος και το σχήμα του.
Συσκευάζουμε σε κουτάκια για δώρο στους φίλους σας, φροντίζοντας να βάλουμε ένα κομμάτι διάφανης ζελατίνας ανάμεσα στα στρώματα.
Σκεπάζουμε τις πιατέλες με διάφανη μεμβράνη και αφήνουμε σε καίρια σημεία του σπιτιού, όπου όλοι θα τσιμπολογούν ένα μικρούλι κουραμπιέ και θα χαμογελούν σαν άτακτα παιδιά.
Η γαστρονομία είναι πολιτιστική κληρονομιά
Tag @tastefull.gr on Instagram and hashtag it #γαστρονομία
Σας αρέσει αυτή η συνταγή; Μοιραστείτε την!
Follow us @tastefullgr on Pinterest
Αναζητούμε και καταγράφουμε τη γεύση του Τόπου
Follow us on Facebook