Οι κονσέρβες είναι η αγάπη μου, τελικά. Λατρεύω να αξιοποιώ τα φρέσκα -που χαλάνε κάθε στιγμή που περνά- δημιουργώντας απόθεμα τροφής στο ντουλάπι.
Όταν έχω εξαιρετικά φρέσκα ασπρομανίταρα, φτιάχνω τα linguini της Nigella. Όταν δεν έχω διάθεση να τα μαγειρέψω και μαραζώνουν στο ψυγείο, τα περνώ σε μια κλωστή και τα αφήνω να σουφρώσουν στη ζέστη του σπιτιού. Αποξηραίνονται μερικώς, συμπυκνώνεται η γεύση τους και παραμένουν τραγανά. Μαγειρεύονται σαν φρέσκα. Δείτε πως αποξηραίνω τα μανιτάρια που αγοράζουμε στο σουπερ μάρκετ.
Τα πλευρώτους, τα πλατιά λευκά μανιτάρια, είναι πολύ νόστιμα όταν γίνονται ψητά. Πρέπει να έχω προβλέψει να τα αγοράσω όταν τα θέλω και να προλάβω να τα φτιάξω, πριν αρχίσουν να πιάνουν τη λευκή μούχλα πάνω τους, από την υγρασία του ψυγείου. Η δική μου λύση, για να έχω πάντα διαθέσιμα μανιτάρια στο ντουλάπι, είναι να τα κάνω κονσέρβα.
Έτοιμα, ψημένα, ψιλοκομμένα, μαριναρισμένα. Τρώγονται σκέτα από το βάζο, συνοδεύουν φαγητά, μπαίνουν σε σάλτσες και σαλάτες, ακόμα και σε ομελέτες, γιατί δεν έχουν έντονη οξύτητα. Μου αρέσει να τα σερβίρω πάνω σε φέτες ψωμιού αλειμμένες με μουστάρδα, πασπαλισμένες με τριμμένο τυρί και ψημένες στο γκριλ. Τέλειος μεζές!
Για όσα μαγειρεύω με μανιτάρια, δείτε “Τα μανιτάρια στην κουζίνα μου – οδηγός χρήσης“
© header photo by: Γεώργιος Δέτσης