Να δοκιμάσετε οπωσδήποτε αυτή τη συνταγή για ψητό καλαμάρι στο τηγάνι. Είναι διαφορετικής τεχνικής, γίνεται πολύ εύκολα και γρήγορα στην κουζίνα μας και κάνει ντελικάτο και τρυφερό ψητό καλαμάρι. Ένα ακόμα διαμάντι που ανακάλυψα μαγειρεύοντας το μηνιαίο τεύχος του ΒΗΜΑ Gourmet.
Η προετοιμασία ενός περιοδικού φαγητού έχει τα δικά της χρονοδιαγράμματα. Τα θέματα υλοποιούνται πριν την ώρα τους, για να πωληθεί το περιοδικό στην ώρα του. Ετοιμάσαμε τα νηστίσιμα πριν τις Αποκριές, τα πασχαλινά πριν την Σαρακοστή, το Μαγιάτικο τεύχος πριν το Πάσχα.
Η νέα χρονιά έχει φέρει σε μένα μια ανισορροπία χρόνου, διάθεσης και ενέργειας. Προσπαθώ να ανταποκριθώ στα νέα ζητούμενα, όμως έχω αφήσει πίσω τα σχέδιά μου για το TasteFULL.
Σας ευχαριστώ που εκτιμάτε την ύλη του, σας ευχαριστώ για τα σχόλιά σας. Είναι πηγή ενέργειας για μένα και σύνδεση μαζί σας. Παρότι είμαι το μόνο “ενεργό” food blog στην Ελλάδα που γράφει τόσο αραιά – τον τελευταίο χρόνο ανέβασα μόνο 45 άρθρα- οι μοναδικοί επισκέπτες του TasteFULL κάθε μήνα ξεπερνούν τα 55.000 άτομα. Για τις 360 συνταγές που έχω δημοσιεύσει.
Αυτό κάνει την καρδιά μου να χτυπά δυνατά και το μυαλό μου να σχεδιάζει τα επόμενα βήματα. Ονειρεύομαι και χαμογελώ. Ξέρω πως δεν σας δίνω αρκετά. Δυστυχώς η ενέργειά μου δεν είναι αρκετή να τα κάνω όλα, όμως εγκυμονώ εξαιρετικά σχέδια και προσπαθώ να βάζω όρια στις καθημερινές υποχρεώσεις.
Μόλις γύρισα από την Πόλη, με γεμάτα τετράδια, φωτογραφίες και βίντεο, ξεκίνησα το μαγείρεμα του τεύχους Ιουνίου. Σήμερα το τελειώσαμε, παράτησα την κουζίνα μου βομβαρδισμένη και σήκωσα μανίκια για να σας γράψω.
Ξέρω πως πολλοί αναγνώστες με διαβάζουν μόνο για τη χαρά της ανάγνωσης, χωρίς να μαγειρεύουν τα φαγητά. Ξέρω πως πολλοί παίρνουν δύναμη από την πορεία της δικής μου εργασίας, εστιάζοντας και δουλεύοντας σε αυτό που είναι σημαντικό για τον καθένα. Είναι δύσκολος ο δρόμος. Είναι δύσκολες οι συνθήκες, όχι μόνο στην Ελλάδα. Θέλει αντοχή, επιμονή και ανοιχτό μυαλό.
Μην παραιτείστε. Keep walking. Να δουλεύετε συνεχώς για τα σχέδιά σας. “Ο νους που αδρανεί, θρέφει την ανησυχία”.
Ο δικός μου νους είναι διαρκώς ενεργός αναζητώντας νέες λύσεις, κυρίως στην κουζίνα μου. Ετοιμάζοντας το άρθρο για τα τηγανητά καλαμάρια με διαφορετικά παναρίσματα, η Κατερίνα μου μίλησε για τον τρόπο που η μαμά της τηγανίζει καλαμαράκια, χωρίς πανάρισμα.
Ψητό καλαμάρι στο τηγάνι; Ναι!
Παράλληλα, μαγείρεψα μια συνταγή του Γιάννη Λουκάκου, που έκανε ψητό καλαμάρι στο τηγάνι, το άφηνε να κρυώσει, το έκοβε πολύ λεπτές φέτες και το χρησιμοποιούσε σε σαλάτα ή το πρόσθετε σαν υλικό σε άλλο φαγητό. Με ενθουσίασε σαν εκτέλεση και σαν αποτέλεσμα.
Το καλαμάρι δεν θέλει πολύ ψήσιμο για να μην γίνει λαστιχωτό. Το τρυφερά ψημένο καλαμάρι τσιμπιέται με το νύχι. Ενα μέτριο καλαμάρι, που χωρά σε τηγάνι 20εκ, θέλει 1,5 με 2 λεπτά ψήσιμο από κάθε πλευρά. Όσο μεγαλώνει προσθέστε χρόνο, συνήθως μέχρι τα 4λεπτά ανά πλευρά, στα μεγάλα καλαμάρια.
Διάλεξα αντικολλητικό τηγάνι και μέτρια δυνατή φωτιά. Επίσης, πάτησα με το μεταλλικό χτυπητήρι του κρέατος το καλαμάρι ώστε να μην φουσκώνει αλλά να είναι σε επαφή με τον πάτο του τηγανιού. Χρήσιμο είναι ένα τούβλο, ντυμένο με αλουμινόχαρτο.
Έκανα μια τομή στην ουρά του καλαμαριού, ώστε τα υγρά του να βρίσκουν διέξοδο στο τηγάνι και να καραμελλώνουν τον πάτο. Το έβγαλα και το άφησα να κρυώσει σε σχάρα. Οι φέτες κόβονταν πολύ εύκολα, πολύ λεπτά και ήταν τρυφερές. Εύκολα θα τις πρόσφερα σαν μεζεδάκι καλωσορίσματος με ένα τσίπουρο ή ένα παγωμένο λευκό κρασί. Εύκολα θα στόλιζαν μια καλοκαιρινή σαλάτα, προσθέτοντας μια κοριτσίστικη νότα διαιτητικού και χορταστικού κύριου πιάτου.
Οι καραμέλες στον πάτο του τηγανιού με καλούσαν, γι’αυτό ξανάριξα τις φέτες μέσα, άναψα τη φωτιά, πρόσθεσα λίγο λάδι και λεμόνι και τις κούνησα να τυλιχτούν από την αλμυρούτσικη, λεμονάτη σάλτσα. Εγιναν σαν τσιπς. Με την έννοια πως εύκολα θα έπαιρναν τη θέση των τσίπς σε πάρτυ με κοκτέϊλς.
Παγωμένη μαργαρίτα με τρυφερές, ψητές, ροδέλες καλαμαριού; σίγουρα!
Πως καθαρίζουμε το καλαμάρι
- Τραβάμε το κεφάλι του να ξεκολλήσει από το σώμα. Αφαιρούμε το τμήμα από τα μάτια, μέχρι και το λεκό χόνδρο. Αφαιρούμε το στόμα και κρατάμε τα πλοκάμια. Κρατάμε και τα άσπρα “πλοκάμια” της άλλης πλευράς, πετώντας το μελάνι, αν δεν θέλετε να το χρησιμοποιήσετε σε σπιτικά ζυμαρικά, σε ρυζότο ή σε μαγείρεμα.
- Αφαιρούμε τα πτερύγια, τραβώντας τα να ξεκολλήσουν. Καθαρίζουμε την πέτσα από τα πτερύγια και το σώμα, τραβώντας την κάτω από τρεχούμενο νερό. Αφαιρούμε το διάφανο “κόκκαλο”. (δείτε τη φωτογραφία)
- Κάνουμε μια σχισμή με το ψαλίδι στην ουρά του καλαμαριού, ώστε το νερό να μπορεί να φεύγει. Πλένουμε καλά την κοιλιά, αφαιρώντας τα ζελεδένια όργανα.
Πως ξεχωρίζουμε ένα φρέσκο καλαμάρι;
Είναι σίγουρα φρέσκο ή έχει αποψυχθεί και πωλείται σαν φρέσκο (για να καλύψει μέρες μεγάλης ζήτησης);
Η σακούλα με το μελάνι το μαρτυρά. Αν το μελάνι είναι ρευστό το καλαμάρι είναι φρέσκο. Αν το μελάνι είναι σφικτό, όπως αυτό της φωτογραφίας και δεν ρέει, τότε το καλαμάρι έχει μπει κατάψυξη. Το ίδιο ισχύει για τις σουπιές και τα χταπόδια. Το μυστικό μου το φανέρωσε η Χρυσούλα, από το ιχθυοπωλείο Αιγινήτισσα, που με προμηθεύει ό,τι χρειάζομαι για τα μαγειρέματα του περιοδικού.
Σας είπα πως έχω μαγειρέψει τόσο πολύ ψάρι για τις συνταγές του περιοδικού, που δεν με τρομάζει τίποτα πια; ξεπέτσιασα γλώσσα, φιλετάρισα ψάρια, μέχρι που ξεπέτσιασα σαρδελίτσες για την συνταγή που θα κυκλοφορήσει στο τεύχος Ιουνίου και τις ξεκοκκάλησα πριν τις τηγανίσω για να κάνω το φαγητό πιο δελεστικό για τα πιτσιρίκια σας. Το καλαμάρι είναι πιο απλή ιστορία.