Αυτή η σαλάτα είναι τόσο νόστιμη, όσο δεν μπορείτε να φανταστείτε! Τα καλά κολοκυθάκια αξίζουν τη θέση στο τραπέζι μας και στέφονται τιμητικά με την μαστοριά που βάζουμε στο πιάτο.
Σύνθετη η εισαγωγή που κάνω, αλλά δεν θα ξεχάσω τα κολοκυθάκια που μύριζαν ψάρι στο λεμονάτο μπριάμ που έφτιαξα και με έκαναν να στραφώ μια και καλή στα βιολογικά λαχανικά.
Όσοι έχετε μποστάνια, σίγουρα έχετε πλεόνασμα από αυτό το λαχανικό που καρποφορεί τρελά το καλοκαίρι. Γι’αυτό έχουμε τόσες συνταγές με κολοκυθάκια, μικρά ή μεγάλα και τους ανθούς τους. Είχα δύο ακόμα κολοκύθια από το κουτί με τα βιολογικά λαχανικά της BIOBOX, στα χέρια μου και ήθελα να φτιάξω πιάτο με καθένα από αυτά.
Αν δεν έχετε δοκιμάσει να φάτε σαλάτα με μαριναρισμένα κολοκυθάκια, λεπτοκομμένα, σας περιμένει έκπληξη.
Κόψτε τα με μαντολίνο, λεπτά-λεπτά και μαρινάρετέ τα για 10 λεπτά μόνο. Θα ρουφήξουν τα υλικά της μαρινάδας, θα νοστιμίσουν αλλά θα κρατήσουν το χρώμα και την τραγανότητά τους. Στρώστε τα στο πιάτο, όπως εμπνέεστε και συνδυάστε τα με υλικά που θα δώσουν ένταση, γεύση και χρώμα.
Ο χρόνος μαριναρίσματος εξαρτάται από την ποιότητα του κολοκυθιού, από το πόσο λεπτές έχετε κόψει τις φέτες και από την προσωπική σας προτίμηση, πόσο τραγανά ή μαλακά θέλετε να τα φάτε. Δοκιμάστε μια φετούλα μετά τα 10 λεπτά και αποφασίστε.
Διάλεξα να τα στρώσω στρογγυλά στο πιάτο και να τα συνοδεύσω με μια φρέσκια σάλτσα ντομάτας και ελιάς. Εναλλακτικά, μπορείτε να βάλετε φλοίδες παλαιωμένης γραβιέρας ή Σαν Μιχάλη ή Αρσενικό Νάξου και κάποιο ξηρό καρπό: κουκουνάρια ή αμύγδαλα ή φυστίκια αιγίνης.
Το καρπάτσιο
Το καρπάτσιο, σαν όνομα και πιάτο, γεννήθηκε στη Βενετία, το 1950, από τον Giuseppe Cipriani, ιδρυτή του διάσημου Harry’s Bar για μια πελάτισσα που της είχε συστήσει ο γιατρός να μην τρώει μαγειρεμένο κρέας. Εκοψε πολύ λεπτές φέτες από τρυφερό κρέας, τις άπλωσε σε πιάτο και περιέχυσε (δεν κάλυψε τελείως) με μια πιπεράτη και λεμονάτη μαγιονέζα. Το φωτεινό, σε χρώματα κόκκινο και λευκό, πιάτο, ονομάσθηκε carpaccio τιμώντας τον Vittore Carpaccio, αναγεννησιακό ζωγράφο της Βενετίας, ο οποίος ήταν διάσημος για τα φωτεινά κόκκινα και λευκά στους πίνακές του.
Το πιάτο αυτό έγινε το πιο διάσημο πιάτο του μαγαζιού και εξαπλώθηκε σ’ολο τον κόσμο.
Σήμερα με τη λέξη καρπάτσιο, περιγράφουμε λεπτοκομμένες φέτες κρέατος, ψαριού ή λαχανικών, οι οποίες έχουν μαριναριστεί σε μια όξινη ουσία, συνήθως λεμόνι και σερβίρονται με υλικά που δίνουν ένταση και πιπεράτη γεύση (ρόκα, παρμεζάνα, κάπαρη).
Τα κολοκυθάκια είναι ιδανικά για αυτήν την τεχνική, γιατί είναι στητά και τραγανά και ρουφάνε τη μαρινάδα.
Μπορείτε να τα σερβίρετε σαν ορεκτικό, με λίγο ψωμί και λευκό, δροσερό κρασί ή να τα φέρετε στο τραπέζι, σαν συνοδευτικό σε ψητό κρέας ή ψάρι. Είναι τέλειο πιάτο και για τις δύο χρήσεις και πολύ εμπνευσμένο για να μην τρώμε συνεχώς την ίδια, χωριάτικη σαλάτα.