Καπονάτα. Αν δεν την γνωρίζετε ήδη, επιτρέψτε μου να σας την συστήσω. Σισιλιάνα, καπριτσιόζα, καλοκαιρινή, μεταμορφώνει ό,τι αγγίζει.
Σερβίρετέ την σκέτη, με ψωμί, ένα κομμάτι μαλακό κεφαλοτύρι ή δυνατή κεφαλογραβιέρα, παγωμένο λευκό ή ροζέ κρασί και περάστε ένα υπέροχο βράδυ, τσιμπολογώντας μια καπονάτα, όταν η όρεξή σας δεν σηκώνει πολλά με τη ζέστη.
Ακουμπήστε την πάνω σε μια al dente μακαρονάδα, πασπαλίστε με βασιλικό και απολαύστε το καλοκαίρι στο πιάτο σας! Μια καπονάτα σαν σάλτσα.
Ετοιμάστε την πιο ζουμερή μπρουσκέτα – πάνω σε φρυγανισμένο ψωμάκι, κατάλευκη δροσερή μοτζαρέλα και μια κουταλιά καπονάτα- για ελαφρύ και γεμάτο γεύση μεσημεριανό γεύμα.
Και το καλύτερο, δεν σας το έχω πει ακόμα. Σερβίρετε την καπονάτα κρύα, δίπλα σε ένα φρεσκοψημμένο φιλέτο ξιφία. Το φιλέτο ξιφία -λευκόσαρκο, καθόλου λιπαρό, με σφικτή σάρκα σαν το κρέας- είναι ο ιδανικός συνοδός της!
Τα βασικά υλικά είναι οι μελιτζάνες, το σέλερυ και η κάπαρη, όμως σ’ολη την Ιταλία έχουν δημιουργήσει άπειρες παραλλαγές και προσθήκες υλικών.
Στο Νότο προσθέτουν και αντζούγες ή καυτερή πιπεριά. Το βασικό χαρακτηριστικό του φαγητού είναι η γλυκόξινη σάλτσα τομάτας, σαν βάση στα λαχανικά.
Έχει μια διαδικασία η ετοιμασία της, αλλά μένει στο ψυγείο άνετα 5 μέρες και η γεύση της εξελίσσεται και δένει (προσοχή, μόνο στο ψυγείο. Με αυτές τις ζέστες, μια ώρα να μείνει εκτός το φαγητό, έχει χαλάσει!).
Περισσότερα για την caponata από τον Antonio Carluccio