Το φιλέτο σολομού μαρινάρεται σε ξύσμα και χυμό πορτοκαλιού, τζίντζερ και λίγη βότκα στο ψυγείο από το πρωϊ και σας περιμένει για ένα δείπνο που θα είναι έτοιμο σε 20 λεπτά. Το αλκοόλ κόβει τη μυρωδιά του ψαριού, το πορτοκάλι το αρωματίζει και το τζίντζερ δίνει ένταση.
Ο σολομός έχει κατηγορηθεί πως είναι ψάρι με βαρέα μέταλλα και στην Ελλάδα, δεν έχουμε πρόσβαση σε άγριους σολομούς αλιευμένους σε ποτάμια. Αυτός είναι ο λόγος που αυτό το πιάτο έπαψε να εμφανίζεται στο οικογενειακό μας τραπέζι, αν και θα ήθελα πολύ να είχα πρόσβαση σε καλό φρέσκο σολομό.
Το μαρινάρισμα κάνει διαφορά
Το φιλέτο σολομού είναι πιο ευπαρουσίαστο από τη φέτα που έχει κόκκαλο στο κέντρο. Η κόρη μου αγαπούσε πολύ αυτό το πιάτο κι έτσι όπως το βλέπετε στην αντίκα φωτογραφία του 2009, το τρώγαμε παρέα.
Έβαζα το ψάρι στο γυάλινο πυρέξ, για να μπορεί να φύγει η μυρωδιά στο πλύσιμο, και το πότιζα στα γρήγορα με τα μυριστικά του. Το έβαζα στο ψυγείο και φεύγαμε όλοι για δουλειά. Ξέραμε πως το βράδυ θα συναντιόμαστε και θα μας περίμενε το φαγητό. Μεγάλη ηρεμία ψυχής!
Το φιλέτο σολομού ψήνεται σε αντικολλητικό τηγάνι, περιχύνεται με σάλτσα σόγιας και χυμό πορτοκαλιού και κάνει μια σάλτσα που γλασάρει όλο το ψάρι. Ταιριάζει με κάθε αρωματικό ρύζι.
Δοκίμασα να προσθέσω ψιλοκομμένο μαϊντανό, φρέσκο κρεμμυδάκι και ξύσμα λεμονιού στο ρύζι και βγήκε αυτό που βλέπετε στη φωτογραφία. Μας άρεσε πολύ γιατί ήταν αρωματικό και δροσερό. Ισορροπούσε πολύ καλά την πιπεράτη σαλτσούλα του σολομού.
Να σας πω το μόνο αρνητικό της παρασκευής αυτής;
Ο απορροφητήρας σας θα θέλει πλύσιμο το ίδιο βράδυ… Αν έχετε μεταλικό συρόμενο, αφαιρέστε τα πάνελ και βάλτε τα στο πλυντήριο πιάτων. Διαφορετικά, μπείτε στη συνταγή Ψητός Σολομός tarator-ένα αριστούργημα! και διαβάστε το κόλπο ψησίματος μέσα σε λαδόκολα στο τηγάνι.
Ψάχνοντας στο διαδίκτυο βρήκα μια συνταγή σολομού που με εντυπωσίασε και θα την δοκιμάσω οπωσδήποτε. Φρέσκος σολομός με σάλτσα ροδιού. Δραματική παρουσίαση. Θα δοκιμάσω να σβήσω το ψάρι με το χυμό ροδιού και να το αφήσω να σιγοψηθεί μέσα σ’αυτόν.