Ενθουσιάστηκα μαζί της! Σουμάδα, η ξεχασμένη. Είχα δοκιμάσει στα παιδικά μου χρόνια σε μια γιορτή της οικογένειας.
Ενήλικη, την αναζήτησα στην Άνδρο, σε συσκευασία εμπορίου. Λευκή στο χρώμα, σχετικά καλή στη γεύση. Την ξανααγόρασα στην Κρήτη, του εμπορίου κι αυτή. Χλωμή στο χρώμα, σαν λεμονάδας, με τεχνητή μυρωδιά πικραμυγδάλου. Κράτησα κακή γευστική ανάμνηση.
Θα πήγαινα στο 1ο Συμπόσιο ελληνικής γαστρονομίας, που έγινε στα Καράνου Κρήτης, 16&17 Ιουλίου με τα Greek foodblogs για να καλύψουμε την εκδήλωση. Σκέφτηκα να φέρω προσφορά στο συμπόσιο σουμάδα, σαν εκπροσώπηση του Νομού Λασιθίου -μεγάλωσα στην Ιεράπετρα- όπου ανθούσαν οι αμυγδαλιές στο Μεραμπέλο και το άρωμα του πικραμύγδαλου έχει κυριαρχήσει ακόμα και στη γέμιση των μεραμπελιώτικων καλιτσουνιών.
Η σουμάδα γίνεται με τον χυμό των γλυκών αμυγδάλων -μαζί με μερικά πικρά, για να πάρει το χαρακτηριστικό άρωμα- ο οποίος ενώνεται με ένα σιρόπι ζάχαρης. Γίνεται ένα υπόλευκο σιρόπι, σαν γάλα, το οποίο μοσχοβολά αμύγδαλο! Σερβίρεται πολύ παγωμένο, είναι μοναδική η γεύση του και είναι πολύ τονωτικό.
Παραδοσιακά, ήταν το κέρασμα των καλεσμένων σε αρραβώνες και σε γάμους. Εκτός από τον προφανή λόγο του “λευκού χρώματος” έχω βάσιμες υποψίες ότι είχε επιλεχθεί, γιατί το γάλα των αμυγδάλων είναι πολύ θρεπτικό και δίνει δύναμη για τις έντονες ετοιμασίες, την κούραση και το άγχος τέτοιων γεγονότων.
Το κάλιο βοηθά στην διατήρηση της φυσιολογικής πίεσης του αίματος, το μαγνήσιο βοηθά στην διάσπαση των τροφών που καταναλώνουμε σε ενέργεια και βοηθά να αποφύγουμε τις κράμπες, η βιταμίνη Ε είναι αντιοξειδωτικό και καταστρέφει τις ελεύθερες ρίζες που δημιουργεί το στρες, το σελήνιο βοηθά την λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και τον μεταβολισμό του θυρεοειδή. Σουμάδα, λοιπόν, η τονωτική, για όσες εκδηλώσεις απαιτούν ενέργεια!
Αν έχετε γάμο, αρραβώνες, γεννητούρια και βαπτίσεις στην οικογένεια, να είστε εσείς αυτή που θα σκεφτεί να φέρει κέρασμα σπιτική σουμάδα και να ξαναφέρει στην σημερινή πραγματικότητα μια ξεχασμένη παράδοση. Εγώ το έκανα και πήγα σουμάδα για κέρασμα στην εκκλησία στον γάμο του Γιάννη και της Αργυρώς, αγαπημένοι φίλοι από το Veneto.
Κέρασα, επίσης, με τα χέρια μου τους καλεσμένους του συνεδρίου, στα Καράνου. Πολύ λίγοι ήξεραν τη γεύση της. Οι περισσότεροι με ρώταγαν αν έχει μέσα γάλα. Άρεσε πολύ. Μερικά παιδάκια ζήτησαν κι άλλο ποτήρι. Η συνταγή που σας δίνω βγάζει 2 λίτρα σουμάδας, η οποία αραιώνεται σε αναλογία 1:5, δηλαδή βγάζει 10 λίτρα αναψυκτικού.
Λέω αναψυκτικού, γιατί έχω μάθει να την πίνω πολύ παγωμένη. Όμως, όσοι Κρητικοί την ήξεραν, μου είπαν πως την έπιναν το χειμώνα ζεστή. Δηλαδή, την αραίωναν με ζεστό νερό και την έπιναν σαν ρόφημα. Μμμμ!!!
Αυτό με έκανε να σκεφτώ πως η σουμάδα είναι ένα φυτικό ζαχαρούχο γάλα με άρωμα αμυγδάλου! Κλικ για tweetΜε την ψίχα των αμυγδάλων, τα καλύτερα!
Τη ψίχα των αμυγδάλων, φυσικά, δεν την πετάμε. Παρότι στις συνταγές σουμάδας που διάβασα, κανείς δεν ανέφερε τι να κάνουμε με μισό κιλό ψίχα ασπρισμένων αμυγδάλων, εγω έφτιαξα ένα είδος καλιτσούνι με γέμιση αμυγδαλωτού, τα τηνιακά ψαράκια και τα πήγα κέρασμα στο συνέδριο και στην καλοκαιρινή συνάντηση των GGD. Χρησιμοποίησα τη μισή ποσότητα. Την υπόλοιπη την έβαλα στην κατάψυξη. Μπορεί να γίνει αμυγδαλωτά, να μπεί σε μπισκότα και κέϊκ, ακόμα και σε μπακλαβά.
Αυτό το σιρόπι είναι μακράς συντήρησης και διατηρείται στο ψυγείο, όπως η σπιτική λεμονάδα, η βυσιννάδα και η φραουλάδα.
Αν θέλετε να γίνει σύντομης κατανάλωσης 2-3 ημερών, πάρτε μόνο τον χυμό από τα αμύγδαλα και μην τον ενώσετε με το σιρόπι ζάχαρης. Γλυκάνετέ τον, ανάλογα τη γεύση σας, με μέλι και προσφέρετέ τον παγωμένο. Σύντομης κατανάλωσης είναι και η ροζ λεμονάδα με σιρόπι λεβάντας.
© photos by: Γεώργιος Δέτσης