Χάρηκα που τα γνώρισα αυτά τα κρακεράκια βρώμης. Για την ακρίβεια, όταν μας σύστησαν ήταν σαν μπισκοτάκια τραγανά, με περισσότερο πάχος και ονομαζόντουσαν oatcakes. Μου είπαν πως οι Σκωτσέζοι δύο βασικές χρήσεις της βρώμης έχουν: το πόριτζ και τα oatcakes.
Τα oatcakes (κέικ βρώμης) είναι τόσο θρεπτικά και υγιεινά, επειδή η ενέργειά τους απελευθερώνεται σταδιακά και διαρκεί. Αυτός είναι ο βασικός λόγος γιατί ο σκωτσέζικος στρατός κάνει τις μακρύτερες πορείες! Ενας σκωτσέζος στρατιώτης, λέει, έχει πάντα μαζί του αλεύρι βρώμης και ένα μεταλλικό δίσκο πάνω στον οποίο ψήνει το κεκάκι του.
Εμείς σήμερα, όταν λέμε κέϊκ εννοούμε κάτι αφράτο με αυγά, βούτυρο και διογκωτικά. Στην αρχική του μορφή το cake ήταν ένα στρογγυλό, λεπτό ψωμί, σαν πίτα, που ψηνόταν σε μεταλλικές επιφάνειες, για την ακρίβεια στέγνωνε. Δοκιμάστε να κάνετε ένα ζυμαράκι με βρώμη και νερό, απλώστε με τα δάχτυλα στρογγυλή πιτούλα και ακουμπήστε την σε τηγάνι αντικολλητικό να ψηθεί. Γυρίστε 3-4 φορές και κόψτε στα τέσσερα. Θα έχετε ένα μαλακό, νόστιμο με φυσική γλύκα ψωμιού, ψημένο ζυμάρι. Χορταίνει και γίνεται στο λεπτό.

Επειδή λατρεύω τους δίσκους τυριών και την αγαπημένη μου τερίν μπλε τυριού – μπορώ να περάσω το καλύτερο βράδυ μου πίνοντας κρασί και τσιμπολογώντας τυράκια με τα παράπλευρα συνοδευτικά- σκέφτηκα να τα κάνω πολύ λεπτά και να τα ψήσω, ώστε να γίνουν τραγανά, σαν κρακεράκια. Τα έκανα δύο φορές και στη δεύτερη, τα έκανα ακόμα λεπτότερα από της φωτογραφίας.
Είναι εντυπωσιακό πως κρατάνε το σχήμα και το βάρος του τυριού χωρίς να σπάνε, με πάχος μόλις 2 χιλιοστών! Επίσης δεν έχει σπάσει κανένα με όλες τις ταλαιπωρίες της φωτογράφισης, αυτό σημαίνει πως αν τα ετοιμάσετε για δώρο, θα είστε σίγουροι πως δεν θα δώσετε σπασμένα κρακεράκια μέχρι να το πάτε.
Είναι τέλειο δώρο από την κουζίνα σας για τους φίλους σας! Βάλτε παρέα σε ένα πακέτο μια ώριμη κρητική γραβιέρα, ένα κυδωνόπαστο και ένα σακουλάκι με κρακεράκια κομμένα με κουπ πατ στα σχήματα που θέλετε. Ποιός δεν θα εκτιμήσει αυτό το δώρο;
Εβαλα ελαιόλαδο αλλά νομίζω πως θα είναι πιο καλό ένα ηλιέλαιο ή καλαμποκέλαιο, θέλει πολύ ήπιο λάδι. Μπορείτε να αρωματίσετε τη ζύμη με μπαχαρικά ή μυρωδικά ή σπόρους ή να προσθέσετε τριμμένο σκληρό τυρί, δοκιμάστε. Πάντως έτσι απλά έχουν τη φυσική γλύκα της βρώμης και αφήνουν να αναδειχθεί το τυρί που συνοδεύουν.
Τα κρακεράκια είναι τέλεια συνοδευτικά και στις σούπες. Παρουσιάζονται σε επίσημα τραπέζια, πασπαλισμένα με τριμμένο τυρί, λίγο κύμινο και περασμένα στο γκριλ, δίπλα σε μια βελούδινη σούπα κόκκινης κολοκύθας.
Η ζύμη είναι διαφορετική από ό,τι έχουμε συνηθίσει. Δένει με το νερό και όσο το ρουφά αρχίζει πάλι να σκορπίζει σε τρίμματα. Βρήκα λύση ψεκάζοντας την κατα διαστήματα και ζυμώνοντας ξανά το κομμάτι που ήθελα να ανοίξω. Ανοιγα λίγο λίγο τη ζύμη, κόβοντας ένα-δύο κομμάτια τη φορά. Η δόση βγάζει 40-50 κρακεράκια των 5εκ διάμετρο και μου πήρε μισή ώρα να τα φτιάξω.

Αν θέλετε το τρίπτυχο μιας χειμωνιάτικης βραδιάς φίλων που θα ενθουσιάσει, ετοιμάστε: