“Μα, θα βάλεις λουκούμια στο χριστουγεννιάτικο κέϊκ, μαμά;” “Ναι! Λουκούμι τριαντάφυλλο, σαν το ρόδισμα της αυγής… και βερύκοκα πορτοκαλιά του δειλινού… και δυο φύλλα δάφνης για τα πτυχία σας… και τρία γεμιστά σύκα για την αφθονία στο σπιτικό μας… και κόκκινα καρύδια για να έρχεται όση γνώση δεν ξέρουμε… και 12 αμύγδαλα για τους μήνες του νέου χρόνου… και ένα αστέρι γλυκάνισο στην κορφή για να δίνει το TasteFULL γεύση στη ζωή των ανθρώπων. Τα σημάδια του σπιτιού μας είναι αυτά, Άννα μου”.
Ο Στέλιος Παρλιάρος μας έκανε δώρο αυτή τη συνταγή σαν Βασιλόπιτα, τα Χριστούγεννα του 2008. Την έφτιαξα και μοίρασα στους φίλους μου. Σε μεγάλο τσέρκι για το σπίτι, σε μικρά φορμάκια για δώρα. Τύλιξα γύρω γύρω κόκκινη κορδέλα, έβαλα τα μικρά κεκάκια σε διάφανα σακουλάκια και τα έδωσα από καρδιάς. Θυμάμαι το άρωμα και τη γεύση της κάθε μπουκιάς ακόμα!
Όμως στο σπίτι μας πήρε θέση χριστουγεννιάτικου κέϊκ και πλέον το ετοιμάζουμε για τη μέρα των Χριστουγέννων, όταν το πρωϊνό ξύπνημα θέλει δυναμωτικό γλυκό και καλό καφέ.
H εκτέλεση είναι εύκολη, θέλει μόνο προσοχή στο ψήσιμο. Μέτριο προς δυνατό φούρνο για 1 ώρα ώστε να ψηθεί καλά στο κέντρο.
Αντί για φιστίκι, έβαλα σε μια από τις εκτελέσεις της συνταγής cashews (ψημένα, ανάλατα) και έγινε πιο λευκό το μίγμα. Πιο πολλά δαμάσκηνα και σύκα, πιο σκούρο κέηκ. Πιο πολλά βερύκοκα, πιο ανοικτόχρωμο.
Αντί για amaretto, μπορείτε να βάλετε κονιάκ ή ρούμι, αν και το amaretto μοσχοβολά Χριστούγεννα!