Ο χαλβάς αυτός στην Τουρκία λέγεται «χαλβάς του γάμου» για το λευκό του χρώμα και γίνεται με αλεύρι και ζάχαρη, ενώ στη δική μας Χίο γίνεται με μέλι και αλεύρι ή σιμιγδάλι ή ρυζάλευρο.
Η κάθε επιλογή αλευριού θα δώσει άλλο αποτέλεσμα στην υφή και τη γεύση. Με σιμιγδάλι γίνεται πιο σπυρωτός, με αλεύρι πιο ομοιογενής ενώ με ρυζάλευρο αποκτά τη γεύση της παιδικής κρέμας!
Παρότι δεν χρησιμοποιούμε συχνά το βούτυρο στον χαλβά, αυτή είναι μια συνταγή που αξίζει να δοκιμάσετε χωρίς υποκατάστατα. Με αυθεντική γεύση. Χρησιμοποιείστε καθαρισμένο βούτυρο δηλαδή κλαριφιέ (καθαρίζετε μόνοι σας το βούτυρο αγελάδος) ή αγοράστε βούτυρο γάλακτος (αυτό που βάζουμε στους κουραμπιέδες). Το βούτυρο αυτό δεν καίγεται και δεν μαυρίζει το σιμιγδάλι, αν και η θερμοκρασία σωταρίσματος είναι χαμηλή για να διατηρηθεί το λευκό χρώμα. Συνήθως ο χαλβάς του γάμου σερβίρεται σε πιάτο ή σε φόρμα.
Η πρόταση σερβιρίσματος της φωτογραφίας διαφοροποιείται από τις παραδοσιακές αλλά δίνει μια καταπληκτικά όμορφη τουρτίτσα. Βάλτε το μίγμα σε μίνι φόρμα κέικ, ξεφορμάρετε και στολίστε την επιφάνεια με ένα βουναλάκι ξηρούς καρπούς, περιχύστε με μέλι και πασπαλίστε με κανέλα και ζάχαρη άχνη.
Θα σερβίρετε ένα ξεχωριστό γλυκό που θα εντυπωσιάσει τόσο σε εμφάνιση όσο και σε γεύση. Είναι πιο εύκολο να τον σερβίρετε όταν δεν περιέχονται μέσα στο χαλβά οι ξηροί καρποί. Κόβεται ίσια το λευκό τριγωνάκι, με το μερίδιο ξηρών καρπών στην επιφάνειά του.
Αν θέλετε να δοκιμάσετε μια κρέμα πολύ πιο ελαφριά από τον χαλβά και πολύ δροσερή και αρωματική, δοκιμάστε την Κρέμα σιμιγδάλι με ροδόνερο από τον Λίβανο.