Ο χαλβάς είναι από τα βασικά γλυκά της ελληνικής κουζίνας. Περισσότερο ο σιμιγδαλένιος χαλβάς και ο χαλβάς σαπουνέ (Φαρσάλων) και λιγότερο ο αλευρένιος χαλβάς. Ιδιαίτερα σπάνιος ο κλωστένιος χαλβάς στην Ελλάδα και διάσημος ο χαλβάς του μπακάλη. Τόσο φτωχό και τόσο πλούσιο είναι αυτό το γλυκό, όσο τα υλικά που θα προσθέσουμε. Τόσο θρεπτικό και υγιεινό, αν προσθέσουμε τα σωστά υλικά, που μπορεί να είναι καθημερινό γλυκό. Τόσο βαρύ και δύσπεπτο, αν ακολουθήσουμε λάθος τεχνική και υλικά.
Πίνακας περιεχομένων
Έχουμε γευτεί σε πολλαπλές εκδοχές τον σιμιγδαλένιο χαλβά. Η βασική συνταγή χαλβά που κυκλοφορεί “1-2-3-4”, δηλαδή 1 κούπα λάδι-2 κούπες σιμιγδάλι -3 κούπες ζάχαρη-4 κούπες νερό, μπορεί να είναι ευκολομνημόνευτη, όμως για μένα δεν ήταν πετυχημένη. Εχει υπερβολικό λάδι και ζάχαρη. Ή δεν έχει σωστά σωταρισθεί, όπως έμαθα στην Αγία Παρασκευή Κεράσοβο, όταν η Χριστίνα Κοταδήμου μας έδειξε το Μετρητό με καλαμποκάλευρο.
Εχετε δει χαλβάδες να ξεχυλίζουν λάδι στην πιατέλα; ή να ξελιγώνουν; ή να είναι λασπωμένοι; ή να είναι ψιχουλιαστοί; Ελάτε να μάθουμε όλα τα μυστικά του χαλβά.
Ο πετυχημένος σιμιγδαλένιος χαλβάς
- Έχει σωστή αναλογία λιπαρής ουσίας και σιμιγδαλιού, ώστε να απορροφηθεί πλήρως όταν σωτάρουμε το σιμιγδάλι. Αν περισσεύει λιπαρή ουσία στο σωτάρισμα, θα την ξεράσει μετά ο χαλβάς. Δεν είναι απαραίτητη η λιπαρή ουσία για να σωτάρουμε το σιμιγδάλι. Μπορούμε να σωτάρουμε το σιμιγδάλι σκέτο, σε κατσαρόλα, στο φούρνο ή σε φούρνο μικροκυμάτων.
- Έχει σωστά καβουρντισμένο σιμιγδάλι για να σκάσει ο κόκκος, να βγάλει άρωμα και να μπορέσει να ρουφήξει το σιρόπι. Το σιγανό καβούρντισμα σε χαμηλή φωτιά διατηρεί το λευκό χρώμα του σιμιγδαλιού ενώ του δίνει άρωμα και γεύση. Θέλει όμως υπομονετικό ανακάτεμα για 20λεπτά σε κατσαρόλα με βαρύ πάτο.
- Έχει απορροφήσει σωστά το σιρόπι ώστε να μην μοιάζει με κρέμα σιμιγδαλιού, αλλά με στητό χαλβά. Αυτό είναι το βασικό σημείο προσοχής για να μην φτιάξετε λασπωμένο ή ψιχουλιαστό χαλβά. Αν και τα δύο αυτά προβλήματα διορθώνονται εύκολα.
Λασπωμένος ή ψιχουλιαστός χαλβάς; διορθώνεται!
- Αν γίνει λασπωμένος, συνεχίστε να σιγοψήνετε τον χαλβά ανακατεύοντας μέχρι να στεγνώσει. Σκεπάστε με πετσέτα και καπάκι και αφήστε τον για 15λεπτά.
- Αν γίνει ψιχουλιαστός, προσθέστε λίγο μέλι ή σιρόπι από γλυκό κουταλιού όσο να δέσει το μίγμα.
Για να γράψω αυτό το άρθρο, έχω μελετήσει πάνω 200 συνταγές χαλβά, στην Ελλάδα, την Τουρκία, την Ινδία, την Περσία, την Ουκρανία, το Μαρόκο και είδα πολλές τεχνικές να εφαρμόζονται τόσο στο σιμιγδαλένιο όσο και τον αλευρένιο χαλβά. Αυτό το άρθρο έχει περισσότερες από 20 ώρες εργασίας, για να καταγράψει μυστικά και παραλλαγές.
Η πιο εντυπωσιακή ανακάλυψη για μένα ήταν πως το σιμιγδάλι και το αλεύρι μπορούν να καβουρντιστούν χωρίς λιπαρή ουσία.
Ο χαλβάς είναι ένα γλυκό στο οποίο κάθε υλικό που θα ανακατευτεί μέσα του έχει καθοριστικό ρόλο και οδηγεί σε διαφορετικό αποτέλεσμα. Όταν κατανοήσετε πως συμπεριφέρεται κάθε υλικό, μπορείτε να δημιουργήσετε το δικό σας, μοναδικό, χαλβά, που θα λατρεύει η οικογένειά σας, γιατί θα είναι φτιαγμένος πάνω στα γούστα της, tailor made!
Σιμιγδαλένιος χαλβάς : Yλικά και Tεχνικές
1. Σιμιγδάλι : σταρένιο, καλαμποκιού, ρυζιού!
Στην Ελλάδα χρησιμοποιούμε κυρίως σταρένιο σιμιγδάλι στον χαλβά, χοντρό σιμιγδάλι για να γίνει σπυρωτός. Το ψιλό σιμιγδάλι χρησιμοποιείται σε κρέμες, για να δώσει πιο σπυρωτή υφή σε σχέση με το αλεύρι σταριού. Μια μικρή ποσότητα ψιλού σιμιγδαλιού ή αλευριού στο χαλβά δίνει πιο ενιαία υφή και δένει καλύτερα το μίγμα.
Στην Ελλάδα, οι διαδοχικές μορφές στεγνής άλεσης του κόκκου του σταριού είναι :
χοντρό σιμιγδάλι, ψιλό σιμιγδάλι και αλεύρι.
Στην Τουρκία, που έχουν μεγάλη αγάπη στα φαγητά με σιμιγδάλι, έχουν τρεις τύπους άλεσης: χοντρό, μέτριο και πολύ ψιλό, πριν φτάσουν στο αλεύρι.
Η ίδια επεξεργασία γίνεται και στο κόκκο ρυζιού και στον κόκκο καλαμποκιού. Μπορούμε να έχουμε σιμιγδάλι ρυζιού (σε χοντρό ή ψιλό τρίμμα) και ρυζάλευρο (σκόνη). Όπως έχουμε σιμιγδάλι καλαμποκιού (χοντροαλεσμένο ή ψιλοαλεσμένο, corn meal) και αλεύρι καλαμποκιού (corn flour).
Το “κορνφλάουρ” ή “ανθός καλαμποκιού” που λέμε στην Ελλάδα είναι παράφραση για το άμυλο καλαμποκιού, το οποίο παράγεται με μέθοδο υγρής επεξεργασίας, για να πάρουν μόνο το άμυλο από τον κόκκο του καλαμποκιού. Η σωστή ονομασία αυτού του τύπου προϊόντος είναι “νισεστέ” και στην Ελλάδα επικρατεί απόλυτη ταύτιση (και σύγχυση) μεταξύ “κορνφλάουρ, ανθού καλαμποκιού και νισεστέ”.
Στην Τουρκία έχουν δύο τύπους νισεστέ ανάλογα από τον σπόρο προέλευσης του αμύλου και είναι νισεστέ σταριού και νισεστέ καλαμποκιού (Bugday nişastası και Mısır nişastası). Η διαφορά μεταξύ τους είναι πως το νισεστέ σταριού δίνει καλύτερη συνοχή από του καλαμποκιού.
Οι ουστάδες στο εργαστήρι μπακλαβά Karaköy Güllüoğlu με νισεστέ λευκασμένου σταριού άνοιγαν τα φύλλα του μπακλαβά.
Με όλα τα παραπάνω υλικά, μπορούμε να κάνουμε χαλβά. Όπως επίσης με αλεύρι από ρεβύθι, κάστανο, κινόα.
2. Το καβούρντισμα
Το καβούρντισμα είναι καθοριστικό στη γεύση. Δεν είναι απαραίτητο, όμως. Μπορείς να κάνεις χαλβά χωρίς καβούρντισμα, αφήνοντας το σιμιγδάλι να ρουφήξει το ζεστό ζουμί. Αν θέλεις τη γεύση του βουτύρου, προσθέτεις μια κουταλιά, έτσι ωμό. Εχεις άλλο αποτέλεσμα, αλλά έχεις πάλι χαλβά που μοιάζει με κρέμα. Το καβούρντισμα θέλει χρόνο και υπομονή.
Αν κάνεις στεγνό καβούρντισμα χωρίς λίπος, θέλει 45-50 λεπτά σωτάρισμα σε κατσαρόλα με βαρύ πάτο, σε χαμηλή φωτιά, ανακατεύοντας συνεχώς για να ζεσταίνεται ομοιόμορφα το σιμιγδάλι.
Όταν προσθέσεις λιπαρή ουσία, ο χρόνος αυτός μειώνεται στα 20 λεπτά, γιατί το υγρό λίπος διαχέει καλύτερα τη θερμότητα και ψήνει πιο γρήγορα το σιμιγδάλι.
Σε χαμηλή φωτιά, το σιμιγδάλι παραμένει άσπρο, αποκτά άρωμα και δεν πικρίζει. Αν καβουρντίσουμε σε δυνατή φωτιά, το σιμιγδάλι θα πάρει γρήγορα χρώμα (στα 6 λεπτά) χωρίς να προλάβει να “σκάσει” το άρωμά του και ο χαλβάς θα σκουρύνει.
3. Η λιπαρή ουσία
Αν καβουρντίσουμε το σιμιγδάλι με λιπαρή ουσία θα πρέπει να επιλέξουμε μια με 100% λίπος.
Αν βάλουμε βούτυρο, θα πρέπει να είναι κλαριφιέ, καθαρό από υπολείμματα γάλακτος (το κίτρινο που βάζουμε στους κουραμπιέδες), τα οποία μπορεί να καούν και να στιγματίσουν τον χαλβά (αν και ένας χαλβάς με beurre noisette είναι στη λίστα των εργασιών μου). Ακόμα και το βούτυρο καρύδας είναι επιλογή πλέον.
Αν βάλουμε ελαιόλαδο, θα πρέπει να είναι απαλό, να μην καίει στο λαιμό και να καβουρντίσουμε οπωσδήποτε σε χαμηλή φωτιά. Μπορούμε να βάλουμε σησαμέλαιο ή σπορέλαιο, τα οποία αντέχουν σε ψηλότερες θερμοκρασίες. Ή καθόλου λίπος στο χαλβά. Αφού το σιμιγδάλι μπορεί να καβουρντιστεί μόνο του, όποιος θέλει μπορεί να το αποφύγει.
4. Η γλυκαντική ουσία
- Κατά κύριο λόγο χρησιμοποιείται η ζάχαρη, την οποία κάνουμε υγρό σιρόπι για να διαλυθεί καλύτερα. Μερικοί προσθέτουν στεγνή ζάχαρη στο σωτάρισμα του σιμιγδαλιού, όταν έχει λιπαρή ουσία και την αφήνουν να καραμελώσει. Σ’αυτή την περίπτωση, βεβαιωθείτε πως το υγρό που θα προσθέσετε θα είναι ζεστό, για να μην κάνει κρυσταλάκια η ζάχαρη μέσα στο χαλβά. Ζάχαρη σε όποια επεξεργασία, ακόμα και σκούρα.
- Εναλλακτικά χρησιμοποιούμε μέλι, το οποίο μπορούμε να βάλουμε στο τέλος, αφού έχουμε ρίξει το υγρό για να φουσκώσει το σιμιγδάλι, ώστε να μην χάσει τα θρεπτικά του συστατικά με την υψηλή θερμοκρασία.
- Τα πετιμέζια μούστου, σύκου, χουρμά, χαρουπιού, μούρων είναι πολύ καλή εναλλακτική. Όπως και τα μουλιασμένα και αλεσμένα ξερά φρούτα, ξερά σύκα, δαμάσκηνα, χουρμάδες, βερύκοκα, σταφίδες.
Ναι, ο χαλβάς μπορεί να γίνει ένα υγιεινό γλυκό για κάθε διαιτητική προτίμηση!
5. Το υγρό
Ο σιμιγδαλένιος χαλβάς θέλει οπωσδήποτε υγρό για να φουσκώσει, ενώ ο αλευρένιος μπορεί να γίνει και χωρίς νερό. Η αναλογία είναι διπλή σε όγκο, δηλαδή 1 κούπα σιμιγδάλι : 2 κούπες υγρό. Συνήθως βάζουμε νερό, αλλά και γάλα ή χυμό πορτοκάλι ή πετιμέζι ή μίγμα, ανάλογα με τη γεύση που θέλουμε να δώσουμε στο χαλβά.
Σκεφτείτε διαφορετικά και βάλτε γάλα καρύδας ή σουμάδα ή βυσσινάδα. Και όταν έχετε φτιάξει τον χαλβά, προσθέστε μια κουταλιά σούπας ταχίνι, αν αγαπάτε τη γεύση του. Αφήστε να ξεκουραστεί για 15 λεπτά σκεπασμένος και φορμάρετε.
6. Οι προσθήκες
- Μπορείτε να προσθέσετε όσους ξηρούς καρπούς χωρά η σιμιγδαλένια βάση σας και όσο υψηλή ενεργειακή αξία θέλετε να δώσετε στον χαλβά σας. Αμύγδαλα, κουκουνάρια, καρύδια, κάσιους, ηλιόσπορους, κολοκυθόσπορους, αλεσμένο λιναρόσπορο, θέλουν στεγνό σωτάρισμα στο τηγάνι για να ζωντανέψουν τα αρώματά τους.
Αν έχετε καρπούς ή σπόρους που πικρίζουν στην επίγευση (στα καρύδια συμβαίνει συχνά) λένε πως υπάρχει λύση: μουλιάστε τους για μια νύχτα σε ελαφρά αλατισμένο νερό, ξεπλύνετε, στεγνώστε και χρησιμοποιείστε τους. Θα το κάνω!
- Μπορείτε να στραγγίσετε ένα βάζο γλυκό κουταλιού πορτοκάλι, να ψιλοκόψετε το γλυκό στο χαλβά και να χρησιμοποιήσετε το σιρόπι στο σιρόπιασμα. Εγώ έβαλα μαρμελάδα μανταρίνι σαν γέμιση σε απόλυτα σκέτο χαλβά.
7. Τα αρωματικά
- Κάντε χαλβά με ροδόνερο ή ανθόνερο και θα βρεθείτε σε πλουμιστή σκηνή στη Σαχάρα ή στα αφράτα μαξιλάρια του χαρεμιού στο Παλάτι!
- Τα ξύσματα εσπεριδοειδών (πορτοκάλι, λεμόνι, νεράτζι, περγαμόντο, κίτρο), όλα, δίνουν χαρακτήρα στο χαλβά.
- Τα μπαχαρικά της Ανατολής είναι απεριόριστα: κανέλα, γαρύφαλο, πιπερόριζα, μπαχάρι, κάρδαμο, ό,τι θέλετε!
Συνήθως τα αρωματικά μπαίνουν στο σιρόπι. Όμως, αν βάλετε σκόνη μπαχαρικών και θέλετε σκούρο χαλβά, βάλτε τα από την αρχή για να δώσουν όλο το άρωμα στο σιμιγδάλι.
7. Το φορμάρισμα
Όταν έχετε μια εύπλαστη μάζα αρωματικού, υγρού χαλβά, μπορείτε να την φορμάρετε όπως θέλετε. Οι γιαγιάδες μας την έβαζαν σε πιάτα, έτσι σπυρωτή ή την πάταγαν να γίνει μια ενιαία πίτα και χάραζαν σχέδια με το κουτάλι. Στο Μαρόκο σερβίρεται σπυρωτή, σε ποτήρια κρασιού με κουτάλι. Εμείς τη βάζουμε σε φόρμα πλαστική, που ανοίγει απο πάνω για να πέσει ο χαλβάς ή σε σιλικονούχα.
Η μεταλλική φόρμα θέλει λάδωμα και υπομονή, να στεγνώσει πρώτα ο χαλβάς μερικές ώρες και μετά να μπορέσει να πέσει. Γέμισα μικρά μεταλλικά φορμάκια τάρτας και έβαλα στη μέση μια στάλα μαρμελάδα μανταρίνι. Με παίδεψαν λίγο για να τα βγάλω. Μπορούμε να πλάσουμε ολοστρόγγυλα κεφτεδάκια χαλβά, όπως κάνουν στην Ινδία. Ή να χρησιμοποιήσουμε το κουτάλι του παγωτού για να σερβίρουμε μερίδες.
© header photo by: Γεώργιος Δέτσης
Κι αυτές οι συνταγές είναι μοναδικές!