Ένας φίλος με ρώτησε, πριν ένα χρόνο, πόσες συνταγές λουκουμάδων υπάρχουν. Τότε απάντησα, απορώντας, “μία είναι η βασική συνταγή” και εννοούσα τη συνταγή του χυλού. Αυτή που δίνει αφράτους, τρύπιους λουκουμάδες που περιχύνονται με μέλι. Σαν αυτούς που έκανε η μαμά μου και σαν αυτούς που τρώμε στην Αθήνα, στον Κρίνο (Αιόλου) και στο Αιγαίο (Πανεπιστημίου).
Μετά, σκέφτηκα τους θεϊκούς λουκουμάδες που κάνει ο Κτιστάκης (Σωκράτους, Ομόνοια), οι οποίοι είναι διαφορετικοί, ποτισμένοι με σιρόπι και όχι περιχυμένοι. Χανιώτικοι λουκουμάδες.
Σε ένα επεισόδιο του Σουλεϊμάν, στο παλάτι για να γιορτάσουν ένα γεγονός, έκαναν ακριβώς τους ίδιους λουκουμάδες, μια σταλίτσα μικρούς που τους άφηναν να κολυμπούν σε μια λεκάνη με σιρόπι για να ρουφήξουν. Η σειρά περιέγραφε γεγονότα και φαγητά της κουζίνας του παλατιού την περίοδο 1520-1566. Αν σκεφτούμε πως οι Τούρκοι κατέλαβαν τα Χανιά το 1645, μάλλον έφεραν μαζί τους τη συνταγή για τα λουκουμαδάκια αυτά.
Αν ξεδιπλώσουμε προσεκτικότερα την ιστορία στη φαντασία μας, μάλλον ένας ντελικάτος Κωνσταντινουπολίτης μάγειρας του παλατιού επέλεξε την πόλη των Χανίων για να μείνει και να διανείμει τους θησαυρούς των συνταγών του. Γιατί οι Τούρκοι είχαν καταλάβει την υπόλοιπη Ελλάδα πολύ νωρίτερα, από το 1453 που έπεσε η Πόλη μέχρι το 1500.
Αναζητώντας περισσότερο, έφτασα στους σβίγγους, οι οποίοι μοιάζουν με λουκουμάδες, όμως είναι πιο σφικτοί και γίνονται με τη βασική συνταγή των choux, όχι με χυλό. Φέτος, στην Ιεράπετρα, δοκίμασα στο ζαχαροπλαστείο ΒΕΤΕΡΑΝΟ τα κουμπανάκια, τα λένε και κρητικά λουκούμια. Είναι κομμάτια ζύμης τηγανητά, φουσκωτά, περιχυμένα με μέλι. Εμένα μου φάνηκαν σαν τσουρέκι τηγανητό, τόσο αφράτα ήταν!
Όμως αυτά τα γλυκά, γίνονται από ζύμη, όπως γίνονται και τα doughnuts ή τα crapfen, όχι από χυλό. Δεν ξέρω τι αποτελέσματα μπορεί να φέρει ένα ταξίδι εξερεύνησης στο google με όνομα προορισμού lokma. Πιστεύω πως θα φέρει στην επιφάνεια και τις τουλούμπες. Σταματώ εδώ και επικεντρώνομαι στα Χανιώτικα λουκουμαδάκια.
Η Ιωάννα Παντελάκη, φίλη και chef κρητικής κουζίνας, έφερε τα δικά της μυστικά. Τέλειοι χανιώτικοι λουκουμάδες! Έβαλε βρασμένο άμυλο και μέλι στο χυλό, διπλοτηγάνησε τα λουκουμαδάκια για να γίνουν έξτρα τραγανά, τα άφησε να ρουφήξουν το σιρόπι και τα πασπάλισε με καβουρντισμένο σουσάμι. Δείτε στο βίντεο τον ήχο που κάνει ο λουκουμάς όταν τον σπάει και πόσο σιροπιαστός έχει γίνει.
Το μεγαλύτερο προσόν για μένα -πέρα από την απαράμιλλη γοητεία της μπουκιάς που γεμίζει γλύκα το στόμα- είναι πως τα λουκουμαδάκια τρώγονται τέλεια και την επόμενη μέρα! Ενώ οι απλοί λουκουμάδες τρώγονται αποκλειστικά και μόνο ζεστοί. Την επόμενη μέρα είναι σαν χάρτινοι.
Απολαύστε σκηνές μαγειρέματος και κουβεντούλας στην κουζίνα μου.
© header photo by: Γεώργιος Δέτσης