Από την Κατάνια της Σικελίας, την πόλη που αντικρίζει το Ιόνιο Πέλαγος σε μια ευθεία με τη Ζάκυνθο, έρχονται αυτές οι τηγανίτες ρυζιού. Τραγανές, ανάγλυφες και μακρόστενες. Γεύση ντελικάτη. Το ρύζι βράζει με γάλα, αρωματίζεται με κανέλα και πορτοκάλι, η ζύμη τηγανίζεται σε λεπτά μπαστουνάκια και περιχύνεται με μέλι.
Στα μοναστήρια των Βενεδικτίνων
Η συνταγή εντοπίζεται στο Monastero dei Benedettini di San Nicolò, στην Κατάνια. Τα καθολικά μοναστήρια της Ευρώπης -σημεία εξουσίας και συσσώρευσης πλούτου- έχουν επιτελέσει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της γαστρονομίας.
Το Brodo di giuggiole -για το οποίο μιλήσαμε στις “Τζίντζολες στο βάζο“- σε μοναστήρια διαφύλαξε την αρχαία συνταγή του και επέζησε του Μεσαίωνα, μέχρι να αναγεννηθεί στην περιοχή του Βένετο. Το λικέρ Βενεδικτίνη δημιουργήθηκε σε αββαείο Βενεδικτίνων στη Νορμανδία, σαν θεραπευτικό ποτό με 27 βότανα. Σε επόμενο άρθρο θα σας πω, πώς το Κερκυραϊκό Παστίτσιο Ντόλτσε στο ίδιο μοναστήρι της Κατάνιας γεννιόταν σαν Timballo di Maccheroni και πήρε θέση καταγραφής στην ιταλική λογοτεχνία (“The Viceroys”, Federico De Roberto).
Δεν ήταν τυχαίο μοναστήρι ο Άγιος Νικόλαος. Τον 19ο αιώνα ήταν το δεύτερο μεγαλύτερο μοναστήρι στον κόσμo (και κτίστηκε δύο φορές μετά από εκρήξεις της Αίτνας).
Τηγανίτες = crespelle
Crespelle τις ονόμασαν γιατί crespa (άγρια) είναι η επιφάνειά τους. Εντυπωσιάστηκα όταν τις συνάντησα και περισσότερο όταν τις έφτιαξα και τις δοκίμασα. Έχετε ποτέ σκεφτεί να τηγανίσετε ένα σφικτό ρυζόγαλο; αυτό είναι πρακτικά.
Το μυαλό μου πήγε στο άλλο αγαπημένο γλυκό, ιταλικής προέλευσης πάλι, τη ζακυνθινή φιτούρα, την τηγανητή κρέμα που πωλείται πασπαλισμένη με ζάχαρη και κανέλα, σε κάθε θρησκευτικό πανηγύρι του νησιού. Αυτή προέρχεται από το Μάρκε και το Βένετο κι εκεί την ξέρουν σαν crema fritta.
Σαν crespelle στην Ιταλία εννοούν και τις κρέπες. Πρακτικά και οι κρέπες τηγανίτες είναι, φτιαγμένες χωρίς λάδι σε αντικολλητικό τηγάνι.
Μακρόστενες τηγανίτες!
Οι τηγανίτες ρυζιού φτιάχνονται με ιδιαίτερα εντυπωσιακό τρόπο! Η ζύμη απλώνεται σε επιφάνεια να κρυώσει και μετά κόβουμε με βρεγμένο μαχαίρι ένα φιλέτο ζύμης και το ρίχνουμε στο τηγάνι. Αυτό γίνεται για να φτιάξουμε μακρόστενα μπαστουνάκια. Θα μπορούσαμε να πάρουμε κουταλιές από το μίγμα και να φτιάξουμε τις γνωστές τηγανίτες. Διάβασα πως -σαν παραλλαγή- βάζουν περισσότερο αλεύρι στη ζύμη, πλάθουν κορδόνια, κόβουν και τηγανίζουν σαν κροκέτες.
Όμως τα μπαστουνάκια προσθέτουν στη ραφινάτη όψη και στο ότι δεν τα έχετε ξαναδεί!
Ρύζι στις τηγανίτες
Στην Ελλάδα, βάζουμε λίγο βρασμένο και αλεσμένο ρύζι στο χυλό που κάνουμε λουκουμάδες και το έχουμε δει σε δύο παρασκευές: στους Χανιώτικους λουκουμάδες και στα Ακούμια της Σύμης. Σε κανένα από τα δύο δεν καταλαβαίνεις το ρύζι.
Αυτές οι Σισιλιάνικες τηγανίτες με ρύζι είναι ανάγλυφες, τρυφερές, μαστιχωτές, μοσχοβολούν πορτοκάλι και κανέλα. Το ρύζι είναι ορατό. Δεν έχουν αυγά, έχουν μόνο γάλα. Λίγο αλεύρι να ενώσει το μίγμα και λίγη μαγιά ή μπέκιν πάουντερ για να φουσκώσουν στο τηγάνισμα.
Αραιώστε, με απλό ανακάτεμα, το παχύρευστο μέλι με φρέσκο χυμό πορτοκαλιού κι έχετε έτοιμο ρευστό σιρόπι να τις περιχύσετε στο σερβίρισμα.
Crespelle di Riso – τραγανές τηγανίτες ρυζιού
Course: Γλυκές ζύμεςCuisine: ΙταλικήDifficulty: Εύκολη4
servings5
minutes45
minutes50
minutesΔοκιμάστε οπωσδήποτε τις τηγανίτες ρυζιού. Είναι σαν ένα τραγανό τηγανητό ρυζόγαλο!
Keep the screen of your device on
Υλικά
- Για τη ζύμη
150 γρ 150 ρύζι καρολίνα ή γλασέ
500 ml 500 γάλα
1/2 κουταλιά γλυκού 1/2 αλάτι
30 γρ 30 ζάχαρη
1 κουταλιά σούπας 1 ξύσμα πορτοκαλιού
1/2 κουταλιά γλυκού 1/2 κανέλα
100 γρ 100 αλεύρι γ.ο.χ
1/2 κουταλάκι γλυκού 1/2 ξερή μαγιά
ελαιόλαδο για το τηγάνισμα
- Για το σιρόπι
1/2 κούπα 1/2 μέλι
1/4 κούπας 1/4 χυμό πορτοκάλι
Μέθοδος
- Πλένουμε το ρύζι με αρκετά νερά ώστε να βγαίνει καθαρό το νερό και όχι θολό.
Σε κατσαρόλα βάζουμε το γάλα, το ρύζι και το αλάτι. Φέρνουμε σε βρασμό, χαμηλώνουμε τη φωτιά σε μέτρια-χαμηλή, σκεπάζουμε με καπάκι και αφήνουμε να πιεί το ρύζι όλο το γάλα και να μαλακώσει. Εχουμε στο νου μας τη φωτιά ώστε να μην φουσκώσει το γάλα και χυθεί. Γενικά δεν απομακρυνόμαστε από την κουζίνα όταν έχουμε γάλα στη φωτιά. - Σε μισή ώρα περίπου, θα είναι έτοιμο. Ρίχνουμε τη ζάχαρη, το ξύσμα και την κανέλα μέσα στην κατσαρόλα. Ανακατεύουμε και αντιστεκόμαστε στον πειρασμό να το φάμε έτσι.
Αφήνουμε να κρυώσει μέσα στην κατσαρόλα, πριν ρίξουμε το αλεύρι και τη μαγιά (ή μπέκιν πάουντερ) για να μην λερώνουμε σκεύη. - Προσθέτουμε το αλεύρι και την ξερή μαγιά (ή 1 κουταλάκι γλυκού μπέκιν πάουντερ) στο ρυζόγαλο και ανακατεύουμε καλά. Αν χρησιμοποιήσουμε μαγιά, θα αφήσουμε μια ώρα να μείνει το μίγμα στην κατσαρόλα για να φουσκώσει. Αν βάλουμε μπέκιν πάουντερ, προχωράμε άμεσα στο τηγάνισμα.
Απλώνουμε το μίγμα σε επίπεδη επιφάνεια (χρησιμοποίησα το μαρμάρινο δίσκο που χρησιμοποιώ για το στρώσιμο της σοκολάτας αλλά και για να σερβίρω τα τυριά στις γιορτές). Απλό αντικολλητικό χαρτί πάνω στον πάγκο κάνει εξίσου καλή δουλειά. - Σε αντικολλητικό τηγάνι, βάζουμε ελαιόλαδο (2 εκατοστά ύψος) και ζεσταίνουμε σε μέτρια δυνατή φωτιά. Με βρεγμένο μαχαίρι κόβουμε ένα φιλέτο από την απλωμένη ζύμη και το αφήνουμε να πέσει μέσα στο τηγάνι. Αυτό ακουμπά στον πάτο, φουσκώνει, ξεκολλά μόλις κάνει κρούστα και ανεβαίνει στην επιφάνεια. Γυρίστε το από την άλλη μεριά να πάρει χρώμα. Στην αρχή θα δυσκολευτείτε λίγο γιατί δεν είναι οικεία σε εμάς η διαδικασία, όμως σύντομα θα πάρετε τον αέρα και θα θέλατε να είχατε κι άλλη ζύμη να τηγανίσετε!
Βγάζουμε τις τηγανίτες σε χαρτί απορροφητικό να πάρουν το λάδι. - Σερβίρουμε ζεστές με ζάχαρη άχνη ή με σιρόπι μελιού που δεν το βράζουμε αλλά το φτιάχνουμε απλά αραιώνοντας το μέλι με τον χυμό του φρέσκου πορτοκαλιού.
Η γαστρονομία είναι πολιτιστική κληρονομιά
Tag @tastefull.gr on Instagram and hashtag it #γαστρονομία
Σας αρέσει αυτή η συνταγή; Μοιραστείτε την!
Follow us @tastefullgr on Pinterest
Αναζητούμε και καταγράφουμε τη γεύση του Τόπου
Follow us on Facebook