Tinos food paths 2016

Η Τήνος για μένα ήταν η Παναγιά και ένα νησί καλά κρυμμένο πίσω από αυτήν.

Τα μάρμαρα, οι περιστερώνες, οι αγκινάρες, τα διαφορετικά ονόματα των χωριών, η συνύπαρξη ορθοδόξων και καθολικών, τα καλλιτεχνήματα κάθε μορφής κυριαρχούσαν στο χάρτη του μυαλού μου γι αυτό το νησί.

Μέχρι που πάτησα το πόδι μου για δεύτερη φορά στην Τήνο, καλεσμένη στο γαστρονομικό φεστιβάλ Tinos food paths 2016.

Πώς μπορεί να γεμίσει τόσο τις αισθήσεις και το μυαλό σου, ώστε να φεύγεις και να συνεχίζεις να ζεις στη δική του συχνότητα;

το φεστιβάλ

Αν ζείτε σε ένα τόπο της Ελλάδας και ονειρεύεστε να προβάλλετε όσα καλά έχει, διαβάστε προσεκτικά όσα γράφονται για το “φαινόμενο της Τήνου”, όπως χαρακτηρίζεται το φεστιβάλ Tinos food paths. Είναι ένα “θαύμα” που εξελίσσεται τα τελευταία δύο χρόνια και λέγεται συνεργασία. Κι αυτό το θαύμα δεν το έκανε η Παναγιά, αλλά οι άνθρωποι.

Το φεστιβάλ διοργανώνεται από τον Σύλλογο Επιχειρηματιών Καταστημάτων Υγειονομικού Ενδιαφέροντος της Τήνου, για δεύτερη χρονιά φέτος. Η λογική είναι απλή.

Ένας τόπος προσελκύει περισσότερο τουρισμό όταν αναγνωρίζεται σαν γαστρονομικός προορισμός.

Η Τήνος έχει “πλούσια” γη γιατί οι άνθρωποί της αξιοποιούν τις δυσκολίες της και παράγουν ιδιαίτερα προϊόντα και φαγητά.

Ο στόχος του Tinos food paths 2016 ήταν να εκπαιδεύσει διμερώς. Τους καλεσμένους στις γεύσεις της Τήνου και τα μέλη του Συλλόγου σε νέους τρόπους και ιδέες να παράγουν τα προϊόντα τους. Κι αυτό έγινε με τρόπο βιωματικό, γιατί μόνο έτσι η γνώση καταχωρείται και εξελίσσεται.

Η επιτυχία του φεστιβάλ ήταν καθολική και μετρήθηκε για μένα στα μάτια, τα χαμόγελα, τις αγκαλιές, τα λόγια υποστήριξης, την προθυμία, το ενδιαφέρον, τη φροντίδα, τα ενωμένα χέρια, τους δεσμούς που ένωσαν τόσους ανθρώπους μέσα κι έξω από το νησί.

η απήχηση σε μένα

Έχω γυρίσει στην Αθήνα και αναζητώ ακόμα τα όμορφα πρόσωπα των ανθρώπων της Τήνου, τις γωνιές και γεύσεις του νησιού.

Έμαθα για τα αλλαντικά που βγαίνουν από τα χοιροσφάγια, το τοπικά τυριά, τα παραδοσιακά γλυκά, τα φαγητά, τα κρασιά, την τοπική μικροζυθοποιϊα, τα εστιατόρια. Είχα την ευκαιρία να γευτώ ίδιο φαγητό από διαφορετικά χέρια, να ακούσω ίδιες ιστορίες από διαφορετικά χείλη.

Είχα την τύχη να ξεναγηθώ στα γευστικά μονοπάτια της Τήνου, με ξεναγούς τους ανθρώπους που την αγαπούν και την τιμούν. Έμεινα 6 μέρες στο νησί, κατέγραψα σε βίντεο και φωτογραφίες όσα το μυαλό μου προσπαθούσε να βάλει σε τάξη κι όταν έφυγα άφησα πίσω μου, άλλα τόσα.

μια βιωματική εμπειρία

Κάθε φεστιβάλ που έχω καλύψει, το κάνω με τη ματιά μιας σπιτικής μαγείρισσας που θέλει να μεταφέρει γνώση στους αναγνώστες της. Αυτή τη φορά, η καρδιά μου μπλέχτηκε πολύ σ’αυτά τα μονοπάτια. Ξεκίνησα σε ένα τραπέζι με αγνώστους και έφτασα να αγαπήσω όσους γνώρισα στην Τήνο.

Η ομάδα διοργάνωσης ήταν συνεχώς δίπλα μας, φορώντας το ίδιο μαύρο μπλουζάκι με τη γοργόνα. Σιγά σιγά κατανόησα τον ιστό, αναγνώριζα τα πρόσωπα τόσο της βασικής ομάδας όσο και των εθελοντών. 100 άτομα μοιράστηκαν σε ομάδες, ανέλαβαν τις δράσεις, συνεργάστηκαν και έδωσαν μια βιωματική εμπειρία που θα θυμάμαι πάντα.

Αυτά τα γευστικά μονοπάτια κατάφεραν να μας κάνουν να μεταλάβουμε την Τήνο, να την πάρουμε μαζί μας, όχι μόνο στη σκέψη αλλά και στην καρδιά μας.

Στην κουζίνα μου έχουν πάρει θέση βολάκια, πέτρωμα, καρίκι, λούζα, σαλτσίσια, λουκάνικα, σίσσιρα, σύγλινα, λιαστές τομάτες, τοματάκια βελανίδια τηνιακά.

Στις σημειώσεις μου συνταγές για τσιγαριαστά χόρτα στο φούρνο, γίδα σύγκλινο, σουπιά κρασάτη με μελάνι, ψαράκια τηνιακά, πασχαλινές τυρόπιτες, λιαστές τομάτες τηγανητές, ρεβύθια με πράσο και σπανάκι αλλά και δύο καλοκαιρινά κοκτέϊλς με ρακή και μπύρα Nissos.

ευχαριστώ!

Θέλησα να πω ευχαριστώ με το δικό μου τρόπο.

Έκανα αγκινάρες ντολμά στο σπίτι της Μάγιας και του Αλέξανδρου, δοκιμάζοντας πρώτη φορά μια τούρκικη συνταγή, που αξιοποιεί τα φύλλα της αγκινάρας που πετάμε.

Έκανα τσουρέκια παρέα με όσες γυναίκες της Τήνου ήρθαν στο εστιατόριο Σαν το Αλάτι και χαίρομαι τόσο πολύ τώρα που μου στέλνουν φωτογραφίες με τα τσουρέκια τους.

Τα επόμενα άρθρα θα είναι θεματικά, με υλικό που θα σας κάνει πλούσιους και σε γνώσεις αλλά και σε γεύσεις στο τραπέζι σας.

Ευχαριστώ πολύ! Η Τήνος με έκανε πιο πλούσια σε εμπειρίες.

Αντώνη, Γιώργο, Δημήτρη, Άρη, Αντωνία, Βασίλη, Μαρία, Αννούλα, Κώστα, Λευτέρη, Βαγγέλη, Βασίλη, Κωνσταντίνε, Δέσποινα, Ιωάννα, Δημήτρη, Γιώργο, Αντζι, Νανά, Ανδρέα, Θάλεια, Γιάννη, Γρηγόρη, Γιάννα, Δημήτρη, Νικολέτα, Μάγια, μας έχει ενώσει μια κοινωνία από το ίδιο ξινόγαλο με ξερό σύκο στη Μονή Ουρσουλινών στα Λουτρά.

Αλέξανδρε, σ’ευχαριστώ για την πρόσκληση.