Sani Gourmet ’11. Το τρίτο δείπνο ήταν της παρέας ξανά.

Ο Χρύσανθος Καραμολέγκος μαγείρευε στη Ντομάτα του, στη Μαρίνα του Sani Resort.

Λέω Ντομάτα του γιατί η Ντομάτα πρωτοστήθηκε σαν εστιατόριο, στη Σαντορίνη, το 1991, στο ζυγιστήριο του εργοστασίου ντοματοπελτέ του πατέρα του Χρύσανθου, στον Μονόλιθο, γι’ αυτό και το ονόμασαν Ντομάτα. Δείτε σ’αυτήν τη συνέντευξη πως έφτασε η Ντομάτα στο Sani Resort.

Το εστιατόριο βρίσκεται στη μαρίνα και τα τραπέζια είναι στρωμένα στην αυλή, κάτω από μια μεγάλη πέργκολα. Κόκκινα τραπεζομάντηλα, ξύλινες καρέκλες και καναπέδες, μαξιλάρια κόκκινα και πράσινο της ελιάς, φαναράκια στα τραπέζια, σόμπες για να διώχνουν την υγρασία της νύχτας. Ένταση και χρώμα στην εικόνα. Ένοιωσα σαν να ήμουν σε βασιλική τέντα βεδουϊδων στην έρημο. Όμως, η θάλασσα και τα σκάφη ήταν δίπλα, μόλις σήκωνες το βλέμμα.

Βολεύτηκα στον καναπέ με τα μαξιλάρια και ακούσαμε την παρουσίαση που έκανε ο sommelier του ταιριάσματος των φαγητών με τις διαφορετικές μπύρες της Αθηναϊκής Ζυθοποιϊας.

Aπρόθυμα ομολογώ, γιατί μοιραζόμαστε τις εντυπώσεις από το opening party του φεστιβάλ και τη δεύτερη ζωντανή εκπομπή των Greek foodblogs.

Το λαδοβρόχι ήταν ένα ελληνικό καλωσόρισμα, με άλλη νότα. Ψημένες φέτες ψωμί με αρωματικό λάδι, χοντρό αλάτι και μια κόκκινη σκόνη τομάτας. Εμοιαζε με την σκόνη κόκκινης πιπεριάς (την οποία φτιάχνουμε στεγνώνοντας εντελώς τις πιπεριές, αφαιρώντας τα σποράκια και αλέθοντας στο μπλέντερ). Έψαξα και βρήκα πως οι chef στις κουζίνες τους στεγνώνουν (για πολύ ώρα, σε χαμηλό φούρνο) κάθε στητό λαχανικό κομμένο σε πολύ λεπτές φέτες. Στην τομάτα στεγνώνουν μόνο τις φλοίδες της! Σκεφτείτε πως από κάτι που πετάμε, τώρα μπορούμε να φτιάχνουμε μια σούπερ γκουρμέ “σκόνη τομάτας“!

Το καπνιστό σκουμπρί με ψητό, γλυκό, τοματάκι μου άρεσε πολύ. Το σκουμπρί είχε πάρει γλύκα, είχε χάσει την έντονη γεύση του και ήταν έτοιμο να συνδιαλαγεί με μια γλυκούλα, συμπυκνωμένη σε γεύση τομάτα και την κόκκινη Mc Farland. Η προσθήκη γλυκιάς νότας στα ψάρια ήταν μια ανακάλυψη για μένα.

Το ταρτάρ λαυράκι ήταν καταπληκτικό! Μαριναρισμένο σε lime, ολόφρεσκο φιλέτο ψαριού σε κυβάκια, αρωματισμένο με βασιλικό και σερβιρισμένο με γλυκειά πάστα ελιάς (ξανά ο συνδυασμός ψαριού με λίγη γλύκα). Εβαλα στο πρόγραμμα της κουζίνας μου να φτιάξω ψάρι ceviche.

Οι κροκέτες μου θύμισαν αιγυπτιακά φαλάφελ, ξεροψημένα και τρυφερά στο κέντρο. Οι συνοδευτικές σάλτσες με βάση μαγιονέζας (έτσι έμοιαζε) ήρθαν σε παραλλαγές με ταχίνι, ξύδι σαμπάνιας και νερό τομάτας. Το νερό τομάτας είναι ένα άλλο υλικό που διαχωρίζουν οι chefs από τη τομάτα. Είναι σχεδόν διάφανο, νερένιο, χωρίς χρώμα τομάτας αλλά με απίστευτα νόστιμη γεύση τομάτας και το φτιάχνουν αφήνοντας τον πολτό της αλεσμένης τομάτας να στραγγίξει σε ένα πυκνό τουλουπάνι.

Οι γαρίδες σαγανάκι ήρθαν τέλεια ψημένες σε μια σάλτσα τυριού καταπληκτική! Ο Kalofagas μας είπε το βασικό κόλπο για να καταλαβαίνεις αμέσως αν μια γαρίδα είναι σωστά ψημένη ή όχι! Και το τεστάραμε την επόμενη ημέρα και είχε δίκιο. Σημειώστε λοιπόν: “Αν η γαρίδα έχει σχήμα C είναι σωστά ψημένη και τρυφερή. Αν έχει σχήμα Ο είναι παραψημένη και πιο σκληρή.”

To αρνί, μαριναρισμένο σε μελάσσα ροδιού, ήρθε σε κυβάκια περασμένα σε σουβλάκι. Σωστά ψημένο και τρυφερό ήρθε παρέα με μια δροσερή και καυτερή ταυτόχρονα σαλάτα από ρόδι και πορτοκάλι και λίγο φρέσκο κρεμμυδάκι. Μαρόκο μύρισε ξαφνικά η τέντα μου!

Το γλυκό ήταν εξαιρετικό. Λίγο παγωτό για να δροσίσει η γεύση, λίγη σοκολάτα για να γλυκάνει και παρέα ξανά τα ψητά, γλυκά ντοματάκια στο πιάτο. Ο συνδυασμός με την δυνατή, 9% αλκοόλ, Chimay τέλειος. Δεν ξέρω τι μυστικό υλικό είχε το γλυκό (ή η παρέα που μοιράστηκε το δείπνο) αλλά στο τέλος δεν μπορούσαμε να κρατήσουμε τους τύπους και ξεσπάσαμε σε τρελά γέλια στο εστιατόριο!

Αν το φαγητό καταφέρνει να κάνει τους ανθρώπους ευτυχισμένους, τότε, κύριε Καραμολέγκο, είχατε φτιάξει το μενού της χαράς εκείνο το βράδυ.

Σας ευχαριστούμε πολύ που καταχωρήσαμε μια τέτοια εμπειρία στη μνήμη μας!

Στην κουζίνα μας

Τι θα κρατούσα από τις γεύσεις του Χρύσανθου Καραμολέγκου για το σπίτι μου:

• τη σκόνη ντομάτας και το νερό ντομάτας
• τη προσθήκη γλυκού στοιχείου στα ψάρια
• το ceviche! με το πιο φρέσκο ψάρι που μπορώ να βρω
• το κόλπο του Παντελή για το ψήσιμο της γαρίδας!
• το μαρινάρισμα αρνιού σε μελάσσα ροδιού
• τα ψητά, γλυκά τοματάκια! συνοδεύουν τέλεια ψάρι, κρέας, γλυκό
• μια κόκκινη McFarland, παντρεύεται με όλα τα καλοκαιρινά πιάτα

ΥΓ: Ενας από τους διαλόγους των γέλιων:

1. – “Είναι αλήθεια πως με το χόρτο γελάς;”
2. – “Ναι, αλήθεια είναι”
3. – “Τι είδους χόρτα είναι αυτά;”
4. – “Ζωχοί, σταμναγκάθια…”

Δείτε εδώ, όσα άρθρα έχω δημοσιεύσει για το Sani Gourmet ’11.

© photos by: Iosifina