Μπήκαμε στο 4ο έτος. Αυτήν τη φορά δεν στέλνω φαγητό για εξεταστική, αλλά για να ετοιμάσω την κουζίνα της κόρης μου για το χειμώνα.
Η σχολή ξεκίνησε με φουλ πρόγραμμα και πολύ πρωϊνό ξύπνημα. 6.30πμ στο πόδι, για να είναι στα θρανία στις 8πμ. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό, στα Γιάννενα; όλη μέρα εκτός σπιτιού, με βροχερό και κρύο καιρό.
Δύο πράγματα πρέπει να προσέχει κάθε μέρα: το φαγητό που θα παίρνει μαζί της, στη σχολή και το φαγητό που θα την ηρεμεί το βράδυ, σπίτι.
Σήμερα, παρέλαβε την κούτα μου, από τον “Άγιο Βασίλη” μας, τον κύριο Ζωγόπουλο, της εταιρείας Student’s Tranport Services, που μεταφέρει φαγητά με φορτηγό – ψυγείο στους φοιτητές, στις κύριες φοιτητούπολεις του οδικού άξονα Αθήνα-Πάτρα-Αλεξανδρούπολη.
Όσο και να προσπαθώ, οι κούτες μου παραμένουν οι πιο βαριές που μεταφέρει αυτός ο καλός άνθρωπος. Αυτό συμβαίνει γιατί φτιάχνω φαγητά σε μορφή που να μπορεί να αποθηκευτεί και να αξιοποιηθεί μέσα στο επόμενο 3μηνο. Αν έστελνα ένα ταψί κρέας ψητό με πατάτες ή μια πίτα ή ένα τάπερ γεμιστά, θα δημιουργούσα προσωρινή πληθώρα φαγητού, την οποία θα μοιραζόταν με τους φίλους της και θα είχαν φάει όλοι για μια εβδομάδα. Μετά θα ήταν πάλι άδεια τα ντουλάπια και το ψυγείο.
Αυτή τη φορά, τελειοποίησα τις κονσέρβες οσπρίων. Έβρασα ένα κιλό ρεβύθια και ένα κιλό φασόλια και τα συσκεύασα, έτσι άσπρα, χωρίς τομάτα, σε βάζα. Τα όσπρια είναι απαραίτητα το χειμώνα. Χορταίνουν και σε ηρεμούν άμεσα. Έφτιαξα ξανά τη σάλτσα κιμά, αλλά σε μικρότερα βαζάκια αυτή τη φορά, για να τελειώνουν πιο γρήγορα. Είναι βασική προμήθεια γιατί τρώγεται όπως είναι, σε στιγμές άμεσης πείνας. Συνοδεύει τα πάντα. Από ψωμί, αυγά, ρύζι, μακαρόνια, πατάτες. Για βασικό κρέας, διάλεξα μοσχαρίσια σνίτσελ, τα οποία έκοψα στη μέση και πανάρισα. Αυτά ξεπαγώνουν εύκολα και ψήνονται γρήγορα. Το πανάρισμα, πιστέψτε με, χορταίνει περισσότερο γιατί είναι αλεύρι-αυγό-ψωμί και κάνει πιο “γεμάτη” τη γεύση του κρέατος. Το ψητό κοτόπουλο ήταν η επόμενη επιλογή. Δεν προλάβαινα να ψήσω μόνη μου και παρήγγειλα δύο μεγάλα κοτόπουλα στον ΑΒ της γειτονιάς μου. Τα πήρα Σάββατο πρωϊ, την ώρα που είχα ζητήσει να είναι έτοιμα, τα ξεκοκκάλισα και τα μοίρασα σε πακετάκια, ατομικών μερίδων, τυλιγμένα μέσα σε μεμβράνη. Βγήκαν 17 πακετάκια ψημένου κοτόπουλου.
Για το φαγητό στη σχολή, ετοίμασα τυροπιτάκια με ζύμη κουρού, χωρίς βούτυρο ή μαργαρίνη αλλά λάδι. Καταψύχονται και ξεπαγώνουν μέσα στην τσάντα. Τα μπισκοτάκια με ταχίνι, μέλι και βρώμη είναι τα δυναμωτικότερα για το χειμώνα, γι’αυτό πήραν θέση πάλι στην κούτα. Η Αννα μου ζήτησε μπισκοτάκια σαμπλέ για να μοιράσει στους φίλους της και έκοψα ένα-ένα περίπου 100 αρκουδάκια σε 2 ώρες. Τι φανταστική ζύμη είναι αυτή!
Η απόλυτη λιχουδιά, που περιέχει πάντα μια κούτα μου, σήμερα ήταν 12 brownies muffins, τα οποία συνοδεύονταν από ένα βαζάκι σάλτσας αλμυρής καραμέλας. Τα muffins καταψύχονται και η σάλτσα διατηρείται στο ψυγείο. Όταν το ηθικό χρειαστεί άμεση τόνωση, η σοκολάτα θα έρθει τρυφερή, ζεστή και περιχυμένη με σάλτσα καραμέλας! Αυτό σημαίνει προετοιμασία.
Έστειλα και ποτό στην κούτα. Όπως της είπα γελώντας, ενηλικιώθηκε πια. Πήρε ένα μπουκάλι cherry brandy, τονωτικό για τα κρύα βράδια και ένα βαζάκι με τα τραγανά κερασάκια του ποτού.
Το άλλο δυναμωτικό ποτό ήταν ένα μπουκάλι μούστος. Είτε για να τον πιεί όπως είναι, σαν χυμό, είτε για να τον φτιάξει μουσταλευριά. Έστειλα και το λάδι της χρονιάς. Πως να είναι ελαφριά η κούτα μου;
Προμήθειες για το ντουλάπι
- κονσέρβες ρεβύθια (το 1 κιλό βγάζει 4Χ750ml και 2Χ500ml)
- κονσέρβες φασόλια
- τις φακές τις έστειλα αμαγείρευτες, αυτές γίνονται γρήγορα
- μπισκότα με ταχίνι, μέλι και βρώμη
- μπισκοτάκια σαμπλέ
- μαρμελάδα φράουλα
- μαρμελάδα πορτοκάλι
- βύσσινο γλυκό
- τουτουμάκια
- συκοπάστελο
- cherry brandy
Προμήθειες για το ψυγείο
- κονσέρβες σάλτσας κιμά (1,5 κιλό δίνει 6Χ300ml)
- μούστος
- σάλτσα αλμυρής καραμέλας
- σκληρά μήλα από το χωριό
Προμήθειες για την κατάψυξη
- τυρόπιτες κουρού
- μοσχαρίσια σνίτσελ (δύο κιλά είναι 10 σχετικά λεπτές φέτες τρανς, τις οποίες έκανα 20)
- ψημένο κοτόπουλο, σε ατομικές μερίδες
- brownies muffins
Μίλησα μαζί της στο skype, όταν τα είχε παραλάβει και χάρηκα με τον ενθουσιασμό της.
“Πόσο ωραία είναι τα brownies, αχ…. με αναστεναγμό! Σάλτσα καραμέλας, περίμενε, το κουταλάκι μου! Τι έχουν τα τυροπιτάκια μου; να δω, μια χαρά είναι! Τα αρκουδάκια είναι τέλεια! Αύριο, στη σχολή θα είμαστε πολύ σοβαροί όλοι, με τα αρκουδάκια! Μαμά, σ’ευχαριστώ! Γέμισαν τα ντουλάπια μου!”
Τι να πω. Όσο και να κουράστηκα να γεμίσω την κούτα της μέσα σε δύο ημέρες, τα ξέχασα όλα με το χαμόγελο της. Αννούλα μου, καλό χειμώνα ♥