Μου πήρε καιρό να δημοσιεύσω την ανταπόκριση από το μυστικό δείπνο στον Πύργο Πετρέζα. Όσο χρειάστηκα για να αναρρώσω μερικώς, από ένα ατύχημα που μου έφερε ένα χειρουργημένο σπασμένο πόδι.
Έχω ακόμα δρόμο αλλά πάτησα πάλι με δύο πόδια στη γη κι αυτό είναι σημαντικό βήμα.
Σας ευχαριστώ όλους που σταθήκατε δίπλα μου, με τις ευχές, τα μηνύματα, τους γνωστούς σας. Κάνατε τη ζωή μου τόσο όμορφη και τόσο πιο εύκολη, που αυτό το διάστημα θα είναι μια περίοδος που θα θυμάμαι με χαρά και ευγνωμοσύνη!
Χρονικά, ήταν τόσο άβολο να επιλέξω τον ανταποκριτή για το δείπνο και να κάνω τις συνεννοήσεις, γιατί ήταν λίγο πριν και λίγο μετά από το χειρουργείο μου. Ούτε μπόρεσα να ενημερώσω όσους δήλωσαν συμμετοχή, για τον ίδιο λόγο. Χάρηκα όμως που μπόρεσα να στείλω ανταποκριτή από το TasteFULL.gr και να χαρεί ένα μαγικό βράδυ!
Η Τζένη Τόλου πήρε τη θέση μου και γεύτηκε το μενού με τα βιοδυναμικά προϊόντα και κρασιά που είχε σχεδιαστεί από τον chef του Πύργου Πετρέζα, Μιλτιάδη Κιούκα και τον Κωνσταντίνο Λαζαράκη ΜW (Master of Wines).
Έχω γευτεί τις ικανότητες του chef, στο πρώτο κάλεσμα του Πύργου. Τον Κωνσταντίνο Λαζαράκη γνώρισα στο σεμινάριο για τις Λευκές εμβληματικές ποικιλίες, που έδωσε στη διάρκεια της έκθεσης Ελλάδα Γιορτή Γεύσεις. Έμεινα εντυπωσιασμένη από τον τρόπο που μετέδιδε τη γνώση του και ταξινομούσε στο μυαλό μου όσα θα ήθελα να ξέρω.
Παρ’ όλα αυτά, περίμενα με προσμονή τις εντυπώσεις και τις φωτογραφίες της ανταποκρίτριας μας!
Σάββατο, 16 Μαϊου 2015 – Πύργος Πετρέζα
Αγαπητό ΤasteFULL
Περνώντας την πόρτα του Πύργου Πετρέζα, χωρίς να το καταλάβεις, ένα αόρατο ραβδάκι σε χτυπάει και μεταφέρεσαι στο χωροχρόνο σε μια εποχή όπου κάστρα και ιππότες ξεπηδούν.
Τα υπέροχα ψηλοτάκουνα πέδιλα γίνονται δαντελένια γοβάκια και το υπέροχο μαύρο φόρεμα σου, μακριά βελούδινη κόκκινη τουαλέτα. Άδικα τόσος κόπος και χρόνος στο κομμωτήριο για να ισιώσεις τα μακριά κατσαρά μαλλιά σου, αυτά τραβιώνται ψηλά σε ένα υπέροχο κότσο και οι μπούκλες πετάνε από παντού.
Περπατώντας μέσα από τις μεσογείτικες καμάρες, χαϊδεύοντας με το βλέμμα σου τις λεπτομέρειες της διακόσμησης, αγγίζοντας και αφουγκράζοντας την ανάσα των πέτρινων τοίχων, μια ζεστασιά σε περιβάλει και μια γλυκιά προσμονή για το τι θα ακολουθήσει. Ξέρεις ότι αυτό που θα ακολουθήσει θα είναι μια περιήγηση στην γεύση, τόσο δυναμική όσο και ο χώρος που βρίσκεσαι .
Δεν μέτρησα πόσοι από εμάς θελήσαμε να είμαστε μαζί σ’ αυτό το ταξίδι. Στα μάτια τους είδα την ίδια προσμονή που είχαν και τα δικά μου, την προσμονή της γεύσης, της μάθησης, του καινούργιου .
Πήρα τη θέση μου στη μεγάλη αίθουσα όπου η ειδικά διαμορφωμένη τραπεζαρία, για τούτη την βράδια -στρωμένη στα χρώματα της ώχρας, ταιριασμένη απόλυτα στο ύφος του πύργου- μας καλοδέχτηκε, μαζί με τις αδελφές Μπέλμπα, ιδιοκτήτριες του Πύργου.
Σ’ αυτό το ταξίδι, την δική του θέση πήρε το κάθε πιάτο που σερβιρίστηκε και η κάθε γουλιά κρασί που το συνόδευσε.
MENU
Η σούπα με υφή βελούδου από φρέσκο αρακά, παρέα με τραγανό προσούτο και παρμεζάνα, είχε ανάλαφρη γεύση και προετοίμασε τον ουρανίσκο μου για τα υπόλοιπα πιάτα.
Μυώντας μας στην βιοδυναμική καλλιέργεια των κρασιών, ο Κωνσταντίνος Λαζαράκης σύστησε ένα αλσατικό Riesling, αρωματικό και φρουτώδες, που τόνισε τη φρεσκάδα στη γεύση της σούπας. Ήταν τόσο άψογη η παρουσίαση του κυρίου Λαζαράκη και η αγάπη που έδειξε για αυτό το κρασί που με κέρδισε αμέσως.
Περνώντας στο δεύτερο πιάτο, τα φρέσκα μυρωδικά κατέκλυσαν τη γεύση μου και ζήτησαν επίμονα να με ξεμυαλίσουν στο ταρτάρ σολομού με καβούρι και αβοκάντο. Αίσθηση αυθεντικού, αρμονικές γεύσεις.
Το κρασί που το συνόδευσε ήταν ένα Sauvignon Blanc με έντονα αρώματα και εξωτική σχεδόν, δυνατή και γεμάτη επίγευση.
Το φιλέτο μπαρμπουνιού σερβιρίστηκε σ’ένα υπέροχο γυάλινο πιάτο, κολυμπώντας σε μια σάλτσα καραβίδας με γλύκα και άρωμα βασιλικού, παρέα με δυό μικρά γεμιστά λαχανικά, ένα μικρούλι πιπεράκι και μια μικρή μελιτζάνα τόση δα, σαν παιδικό παιχνίδι μαγειρικής.
Το κρασί, ροζέ αυτή τη φορά από Syrah-Grenache, αγκάλιασε τρυφερά τα αρώματα του πιάτου και έδωσε τη φρεσκάδα που ζητούσε. Κρασί με σώμα παρά τη ντελικάτη εμφάνισή του.
Αυτό το ριζότο με ξετρέλλανε! Κρεμώδες όσο έπρεπε, με έντονη γεύση από σπαράγγια και κίτρινες λιμνούλες λεμονάτης hollandaise, να συνοδεύει λεπτές φετούλες πικάντικου αυγοτάραχου Μεσολογγίου.
Το κρασί που το συνόδευσε, ένα λευκό Viognier & Muscat, φτιαγμένο στη περιοχή των Cotes Catalanes κοντά στα Πυρηναία, είχε φρεσκάδα λεμονιού, έντονη μύτη λευκών λουλουδιών και στρογγυλεμένο σώμα που θύμιζε πράσινη ελιά και μεσόγειο.
Το κύριο πιάτο, μοσχάρι μαγειρεμένο με δύο τρόπους ήταν ο ιδανικός καμβάς για να λάμψει αυτό το κρασί. Το πρώτο ερυθρό κρασί της βραδιάς, με χρώμα τόσο βαθύ που θυμίζει βύσσινο και πως αλλιώς αφού τα αγριοκέρασα και η βιολέτα πρωταγωνιστούν. Μακριά επίγευση, ισορροπημμένη οξύτητα, μαλακές τανίνες, το καλύτερο κρασί της βραδιάς για μένα!
Τι πιο όμορφο και αναπάντεχο από λίγες διάφανες φετούλες καρπάτσιο ανανά σε Moscato D΄Asti, αφρό καρύδας και σορμπέ μάνγκο για να γλυκάνει την γεύση, να ηρεμήσει το μυαλό από τα τόσα γευστικά ερεθίσματα του ταξιδιού και να μας προετοιμάσει για ένα θεϊκό επιδόρπιο!
Και εκεί που λες πως τελειώνει αυτό το γευστικά ζωντανό και ιδιαίτερο ταξίδι, ανακαλύπτεις ότι ούτε ένα ελληνικό κρασί δεν είχε τούτο το τραπέζι να συνοδεύει τις υπέροχες γεύσεις που προσφέρθηκαν, ως φόρος τιμής στο ένα ένα φτιαγμένο και στολισμένο πιάτο από τον chef Μιλτιάδη Κιούκα.
Όμως λογαριάζεις χωρίς τον Κωνσταντίνο Λαζαράκη. Με ένα σαντορινιό vinsanto χάρισε στην ψυχή μας την ευφορία του γλυκού κρασιού, τη γεύση του μελιού και των μπαχαρικών. Ήταν ερωτικό το δέσιμό του με την βελούδινη μους σοκολάτας γάλακτος και την καραμέλα. Κι όταν ανακαλύψαμε πως το γυάλινο ποτήρι του espresso έχει παγωτό espresso και όχι καφέ, έλαμψαν τα μάτια και τα χαμόγελα!
Και όπως λένε, last but not least, τελειώσαμε αυτό το γαστρονομικό ταξίδι στις πέτρινες αίθουσες του Πύργου Πετρέζα, με μικρά ζελεδάκια, μακαρόν και ένα υπέροχο καφέ espresso.
Έφυγα φορώντας τα δαντελένια γοβάκια μου, αιωρούμενη από τις εξαίσιες γεύσεις που δοκίμασα και γεμάτη προσμονή για πότε και πως θα ξαναζήσω μια τέτοια εμπειρία.
Mε αγάπη
Τζένη”
